Στα ρωσικά παραμύθια, τα χαρακτηριστικά του ανθρώπουο χαρακτήρας εκδηλώνεται σε όλο το εύρος. Γενικά, η ιστορία κάθε λαού χαρακτηρίζεται από εθνικά χαρακτηριστικά. Έτσι, παρά το γεγονός ότι πολλά παραμύθια από διαφορετικές χώρες είναι παρόμοια μεταξύ τους, οι χαρακτήρες είναι καθαρά εθνικοί. Αντικατοπτρίζουν μάλλον όχι έναν ρωσικό χαρακτήρα, αλλά μια ιδανική ιδέα για αυτόν.
Η πιο δημοφιλής είναι η ταξινόμηση των ιστοριών του Afanasyev. Σύμφωνα με αυτήν, υπάρχουν τρεις κύριες ομάδες:
Ας σταθούμε στη μαγεία. Είναι τα παλαιότερα και λένε για τυχόν θαυμαστά γεγονότα.
Η μητρότητα σε ένα παραμύθι έχει μεγάλη σημασία.Η απουσία παιδιών στην οικογένεια είναι μια μεγάλη θλίψη. «Ο Βασιλιάς της Θάλασσας και η Βασιλίσα ο Σοφός» αφηγούνται πρώτα για τη ζωή της βασιλικής άτεκνης οικογένειας. Το καλό σε ένα παραμύθι είναι συχνά παθητικό και ενεργεί μόνο με τη βοήθεια της μαγικής δύναμης ενός εραστή ή βοηθών. Ο Ιβάν Τσαρέβιτς εκπληρώνει τις εντολές του βασιλιά μόνο με τη βοήθεια της μαγείας της Βασιλίσας του Σοφού. Το κορίτσι παραμυθιού φαίνεται όμορφο. Για παράδειγμα, η Βασιλίσα ο Σοφός ήταν μια από τις δώδεκα αδελφές, η πιο ελκυστική.
Παραμύθι "Sea King and Vasilisa the Wise"μαρτυρεί επίσης ότι από λογική και πονηριά η κόρη ξεπερνά τον γονέα (στη σκηνή του κυνηγιού του τσάρου για φυγάδες), για τον οποίο προκαλεί τον θυμό του. Με τη βοήθεια της μαγείας, της πονηρίας και της νοημοσύνης, σώζει τον Ιβάν τον Τσαρέβιτς από τον επικείμενο θάνατο.
Οι ηλικιωμένοι λατρεύονται, τους ακούνε. Συναντώντας την ηλικιωμένη γυναίκα, ο Ιβάν Τσαρέβιτς την απέλυσε πρώτα, αλλά, σκέφτοντας, αποφάσισε να γυρίσει και έλαβε πολύτιμες συμβουλές.
Οι πηγές των παραμυθιών σήμερα είναι αρκετά ανιχνεύσιμεςπερίπλοκος. Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: πολλά παραμύθια έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα σε μικτή και αλλοιωμένη μορφή, που μεταδίδονται από στόμα σε στόμα. Συχνά στα ρωσικά παραμύθια, η πίστη στον Θεό είναι συνυφασμένη με την πίστη στα θαύματα, είτε πρόκειται για ξόρκια, μαγεία, και ούτω καθεξής. Για παράδειγμα, ο βασιλιάς της θάλασσας και η Βασιλεία είναι εκπρόσωποι του μαγικού υποβρύχιου βασιλείου. Η εθνικότητα της ιστορίας εξηγείται επίσης από το γεγονός ότι υπήρχε πάντα σε όλους τους τομείς του πληθυσμού, ξεκινώντας από τη βασιλική οικογένεια και τελειώνοντας με αγρότες.
Η κύρια λειτουργία ενός παραμυθιού είναι να ενσταλάξει στους ανθρώπους μια αίσθηση ομορφιάς και δικαιοσύνης. Τα παιδιά που μεγάλωσαν σε παραμύθια, αρχίζουν νωρίς να εκτιμούν αυτήν τη λέξη, να ξεχωρίζουν καλά το κακό από το κακό, τη σκληρή δουλειά από την τεμπελιά.
Στο ερώτημα γιατί παραμύθια διαφορετικών εθνώνΟ κόσμος είναι μερικές φορές τόσο παρόμοιος, πολλοί επιστήμονες και ερευνητές βγήκαν. Αφού διεξήγαγαν πολλές έρευνες, συμφώνησαν ότι ο λόγος για την ομοιότητα των παραμυθιών που δημιουργήθηκαν σε διάφορα μέρη του πλανήτη είναι μια συγκεκριμένη ενοποιημένη ανθρώπινη ψυχή, η φύση της ανθρωπότητας.
Ας γυρίσουμε ξανά στην ιστορία "Sea King and VasilisaΣοφός. " Διαδεδομένη αγγλική ιστορία που ονομάζεται «Η κόρη του βασιλιά της θάλασσας». Η πλοκή της οφείλεται στο γεγονός ότι η παρθενική σφραγίδα, μαζί με τις αδελφές και τους αδελφούς, πήραν το δέρμα και μετατράπηκαν σε ένα κορίτσι απερίγραπτης ομορφιάς. Η ψαρά που την είδε ερωτεύτηκε και έκρυψε την κρυφή, και στη συνέχεια πήρε το κορίτσι ως γυναίκα του. Θεράπευσε και έφερε τα παιδιά μαζί, αλλά κάπως η γυναίκα ανακάλυψε την απώλεια της και επέστρεψε αμέσως στο βασίλειο της θάλασσας, χωρίς να λυπάται τα εγκαταλελειμμένα παιδιά για ένα λεπτό. Η ιστορία τελειώνει με μια θλιβερή φράση, από την οποία ξεχειλίζει. Μόλις η παρθένα κοίταξε πίσω το σπίτι της, όπου τα παιδιά της περίμεναν, και έπειτα έπλεε χαρά στη θάλασσα.
Το αγγλικό παραμύθι έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα του Ρώσου αναγνώστη. Για εμάς, αυτή η συμπεριφορά της γυναίκας και της μητέρας είναι ακατανόητη. Καμία κλήση της θάλασσας σε μια ρωσική γυναίκα δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα μητρικό ένστικτο.
Το ρωσικό παραμύθι έχει μια παρόμοια πλοκή στην αρχή.Ο βασιλιάς της θάλασσας έχει δεκατρείς κόρες. Η Vasilisa the Wise, μία από αυτές, βγάζει το πουκάμισό της όταν κολυμπά και μετατρέπεται σε μια όμορφη κοπέλα. Αυτή τη στιγμή, που διδάσκει η ηλικιωμένη γυναίκα, ο Ιβάν Τσαρέβιτς σηκώνει το πουκάμισο και δεν πηγαίνει στο κορίτσι μέχρι να του αποκαλέσει το γάμο του. Ο βασιλιάς της θάλασσας θέτει δύσκολα καθήκοντα στον Ιβάν και η Βασιλίσα η όμορφη βοηθά την αγαπημένη της να τις εκπληρώσει, και ακόμη αργότερα - για να ξεφύγει από την πατρίδα της, στην Ιερή Ρωσία. Επιπλέον, βοηθώντας τον σύζυγό της, η Βασιλίσα, η Σοφή ξέρει ήδη ότι ο Ιβάν Τσαρέβιτς, αφού επέστρεψε στο σπίτι του πατέρα του, θα την ξεχάσει αμέσως. Αντίθετα, αν συγκρίνεις με ένα αγγλικό παραμύθι. Εκεί, για χάρη της θάλασσας, μια υπηρέτρια εγκαταλείπει ένα σπίτι, παιδιά και έναν σύζυγο, και εδώ ο πρίγκιπας ξεχνάει την πριγκίπισσα της θάλασσας με χαρά που επέστρεψε στην Αγία Ρωσία. Και μόνο η αφοσίωση της Βασιλίσας ο σοφός σώζει το γάμο τους. Η Βασιλίσα συγχωρεί την προδοσία του συζύγου της.
Πολλά παραμύθια, όπως αυτό, τελειώνουντο γεγονός ότι ο ήρωας με τη νεαρή Βασίλη επιστρέφει στην πατρίδα του. Αυτό τονίζει και πάλι τη σημασία των οικογενειακών δεσμών για ένα Ρώσο άτομο. Επίσης μεγάλη σημασία είναι ο Ρώσος άντρας αναθέτει τη μοίρα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο σύζυγος στενεύει, αυτός που έχει καθορίσει η μοίρα.
Πρέπει επίσης να δώσετε προσοχή στο γεγονός ότι στοτο ρωσικό παραμύθι ήταν ευαίσθητο σε αυτήν την υπόσχεση. Πιάστηκε ο θαλάσσιος βασιλιάς του επίγειου βασιλιά από τα γένια Υποσχέθηκε στο Sea King να δώσει όσα δεν γνώριζε στο σπίτι. Όταν ανακάλυψε ότι είχε υποσχεθεί, έγινε απογοητευμένος. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα να κάνουμε. Η υπόσχεση πρέπει να τηρηθεί. Και ο βασιλιάς, μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, φέρνει ακόμα τον γιο του, και ο βασιλιάς της θάλασσας περιμένει.
Το ρωσικό παραμύθι αποκαλύπτει όλες τις πτυχές της ζωήςπρόσωπο. Έχοντας περάσει από αιώνες και χρόνια, το παραμύθι έχει απορροφήσει όλα τα πιο σημαντικά και αναφαίρετα χαρακτηριστικά του ρωσικού εθνικού χαρακτήρα. Συνοδεύει από την παιδική ηλικία έως τα γηρατειά, μας κάνει πιο ευγενικούς, πιο δίκαους.
