Παραγωγικότητα διαχείρισηςΕίναι συνηθισμένο να αξιολογείται σε δύο στενά συνδεδεμένες κατηγορίες: είναι η οικονομική απόδοση, αφενός, και η κοινωνική αποδοτικότητα, από την άλλη. Ας καταλάβουμε τι σημαίνει το δεύτερο.
Η αποτελεσματικότητα της κοινωνικής διαχείρισης είναιμια κατηγορία που εκφράζει το βαθμό ικανοποίησης της ζήτησης δυνητικών καταναλωτών για υπηρεσίες και αγαθά. Όσο περισσότερο ένα άτομο αγοράζει ένα προϊόν, τόσο πιο ευαίσθητος είναι στα εργαλεία μάρκετινγκ.
Τύποι
Η αποτελεσματικότητα της κοινωνικής διαχείρισης αξιολογείται σε δύο κατευθύνσεις:
Η πρακτική διαχείρισης περιλαμβάνει περιοδικόδιεξαγωγή συγκριτικής ανάλυσης του επιπέδου της αποτελεσματικότητάς του με εκείνο που υπήρχε την προηγούμενη περίοδο αναφοράς ή με αυτό που αποκτήθηκε σε παρόμοιους οργανισμούς. Αυτό σας επιτρέπει να παρακολουθείτε τη δυναμική της πτώσης ή την αύξηση της απόδοσης. Με βάση τα αποτελέσματα που λαμβάνονται, οι αποφάσεις λαμβάνονται με στόχο την περαιτέρω βελτίωση της ίδιας της βασικής ή διαχειριστικής δραστηριότητας. Για αυτό, χρησιμοποιούνται ορισμένοι δείκτες και κριτήρια διαχείρισης, τα σημαντικότερα από τα οποία είναι το κέρδος και οι παράμετροι για την επίτευξη των προγραμματισμένων αποτελεσμάτων.
Γιατί είναι;
Καθιερώθηκε η κοινωνική απόδοσηη αναλογία ενός αριθμού δεικτών που αντικατοπτρίζουν τα αποτελέσματα της διαχείρισης προς το κόστος που πρέπει να επιβαρυνθείτε για να τα επιτύχετε. Τα παραπάνω αποτελέσματα αξιολογούνται σε τέτοια υλοποιημένα χαρακτηριστικά όπως:
Με άλλα λόγια, η κοινωνική αποδοτικότητα είναιο βαθμός προσδοκίας των συμφερόντων και των αναγκών των ατόμων που ενεργούν ως υπάλληλοι στην πράξη. Εκτός από τον τομέα των πωλήσεων, χρησιμοποιείται συχνά στις προσλήψεις.
Η επίτευξη της βέλτιστης ισορροπίας συμφερόντων σε αυτό το ζήτημα είναι το πιο σημαντικό, κεντρικό καθήκον, η λύση του οποίου θα πρέπει να κατευθύνεται από τις προσπάθειες κορυφαίων διευθυντών οποιασδήποτε επιχείρησης ή οργανισμού.
Γι 'αυτό πιστεύεται ότι είναι κοινωνικόΗ αποτελεσματικότητα της ηγεσίας, που είναι το κοινωνικό αποτέλεσμα της υποδεικνυόμενης δραστηριότητας, χαρακτηρίζει πόσο πλήρως ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθούν οι δυνατότητες κάθε υπαλλήλου και της ομάδας στο σύνολό της (οι δυνατότητές τους), καθώς και οι δημιουργικές τους ικανότητες και ο βαθμός επιτυχίας στην επίλυση ενός τόσο σημαντικού έργου όπως η κοινωνική ανάπτυξη του προσωπικού.
