Οι πληροφορίες σε αυτό το άρθρο προορίζονται ναγια να δώσουμε μια καλύτερη εικόνα των δύο οστών του σώματός μας, δηλαδή του ισχιακού και του μηριαίου. Θα εξετάσουμε τα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά τους, για παράδειγμα, την παρουσία ενός κλάδου στο ισχιακό οστούν ή το τροχαντήρα στο μηρό, καθώς και το σχήμα και τη διαδικασία οστεοποίησης.
Το ισχιακό οστό είναι μια δομή στο σώμα,που αποτελείται από δύο στοιχεία, ένα από τα οποία αντιπροσωπεύει τον κλάδο του λυγισμένο υπό γωνία, και το δεύτερο ονομάζεται σώμα. Το οστικό σώμα εμπλέκεται στο σχηματισμό της οπίσθιας κάτω κοτύλης. Στο πίσω μέρος του σώματος υπάρχει μια προεξοχή οστού που ονομάζεται ισχιακή σπονδυλική στήλη. Πίσω του είναι η ισχιακή εγκοπή. Στο κάτω μέρος, το σώμα των οστών μετασχηματίζεται ομαλά σε ένα τμήμα του κλάδου, το οποίο βρίσκεται στο πάνω μέρος του ίδιου οστού. Κάτω από την ισχιακή σπονδυλική στήλη υπάρχει μια μικρή εγκοπή αυτού του οστού, και στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν (στην άλλη πλευρά) είναι ο οπίσθιος σωλήνας εμβολίου. Το ισχιακό οστό της λεκάνης έχει τραχιά πυκνότητα στην οπίσθια επιφάνεια του κατώτερου τμήματος του καμπυλωμένου θραύσματος της αλυσίδας, ονομάζονται ισχιακοί σωλήνες. Στο μπροστινό μέρος του κλάδου συντήκεται με το κάτω μέρος του ηβικού οστού.
Ο ισχίος έχει πάχυνση παρόμοια μεπαρόμοιες δομές οστικού οστού. Για παράδειγμα, ένα σώμα που βρίσκεται στην κοτύλη και κλάδους που σχηματίζουν γωνία μεταξύ τους. Αυτός ο σχηματισμός έχει μια πολύ πυκνή κορυφή και ονομάζεται ισχιακός σωλήνας.
Κατά μήκος του πίσω μέρους του σώματος και προς την κατεύθυνσημέχρι τον σωλήνα είναι μια μικρή ισχιακή εγκοπή. Διαχωρίζεται από μια σπονδυλική στήλη από ένα μεγάλο φιλέτο. Μέρος του οστού απομακρύνεται από τον κόνδυλο και προεξέχει στο κάτω μέρος του ηβικού οστού. Αυτός ο σχηματισμός προορίζεται να περιβάλλει την οπή του εμφρακτήρα που βρίσκεται στο κατώτερο μέρος μεσολαδιακά σε σχέση με την κοτύλη. Έχει τριγωνικό σχήμα και στρογγυλεμένες γωνίες. Μια γενική άποψη του ισχίου στη φωτογραφία παρέχεται παρακάτω.
Окостенение седалищной кости происходит в четыре στάδια που θα εξετάσουμε τώρα, καθώς και να ακολουθήσουμε τους δεσμούς μεταξύ τους. Η πρώτη περίοδος οστεοποίησης αρχίζει σε ένα νεογέννητο μωρό. Στην εικόνα του από τη μηχανή ακτίνων Χ, μπορούν να διακριθούν ξεκάθαρα 3 μέρη της λεκάνης, τα οποία χωρίζονται από μεγάλα κενά. Σε ορισμένα σημεία επαφής μεταξύ των οστών της κόρης και της ισχιαλγίας, ο αυλός δεν είναι ορατός. Αυτό λέει ότι σε αυτές τις περιοχές τα οστά προβάλλονται το ένα πάνω στο άλλο και αντίστροφα. Η εικόνα δείχνει ότι είναι ένα ολόκληρο κομμάτι, παρόμοιο με τα νύχια, αλλά όχι κλειστό. Μετά από 8 χρόνια, στο δεύτερο στάδιο, οι κλάδοι συνδυάζονται σε μία ενιαία δομή και από την ηλικία 14-16, όταν αρχίζει το τρίτο στάδιο, ο υπόλοιπος κλάδος στην περιοχή της κοτύλης συνδέεται με το ilium, έτσι ώστε να σχηματίζουν το πυελικό οστό. Στο διάστημα από 12 έως 19 χρόνια αρχίζουν να σχηματίζονται σημεία στα οποία θα συνδέονται οι μύες και οι σύνδεσμοι. Το τελικό στάδιο της οστεοποίησης του ισχιακού οστού εμφανίζεται στην περίοδο από 20 έως 25 χρόνια, η οποία οφείλεται στη σύντηξη με την κύρια οστική μάζα.
Η δομή των πυελικών οστών και στα δύο φύλα είναι διαφορετική.Αυτό οφείλεται στην θηλυκή αναπαραγωγική λειτουργία: τα πυελικά οστά της μέλλουσας μητέρας πρέπει να είναι πιο πλαστικά ώστε το έμβρυο να διέρχεται από το κανάλι γέννησης. Η διαφορά στη δομή μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού πυελικού οστού είναι εμφανής από την ηλικία των 20 ετών. Μέχρι την εμφάνιση των σεξουαλικών διαφορών, διατηρεί την εμφάνιση επιμήκους χοάνης, χαρακτηριστικής της παιδικής ηλικίας. Η συναισθησία των ισχιακών στις περιοχές της κοτύλης εμφανίζεται με τη βοήθεια επιπλέον οστικών σχηματισμών. Μπορούν να παραμείνουν για πολύ καιρό. Μια ακτινογραφία τους δείχνει σαφώς, μοιάζουν με συντρίμμια.
Με βάση την ανατομία του μηριαίου, ακολουθείγια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για σχηματισμό που αντιπροσωπεύεται από σωληνοειδή ιστό οστού. Το σώμα της έχει σχήμα κυλίνδρου, ελαφρά καμπυλωμένο μπροστά. κατά μήκος της επιφάνειάς του υπάρχει μια τραχεία λωρίδα (linea aspera) πίσω, η οποία χρησιμεύει ως τόπος προσάρτησης των μυών και των τενόντων. Στο κάτω μέρος, το σώμα αρχίζει να αναπτύσσεται.
Η ανατομία του μηριαίου θα αρχίσουμε να εξετάζουμεμε εγγύς επίφυση. Στην επιφάνεια του είναι το κεφάλι αυτού του οστού (caput femoris) με την αρθρική επιφάνεια που βρίσκεται πάνω του, η οποία αρθρώνεται με την κοτύλη. Υπάρχει μια κοιλότητα στο κεντρικό τμήμα της επιφάνειας στο κεφάλι. Η σύνδεση της κεφαλής και του σώματος του οστού εκφράζεται σαφώς από τον αυχένα (Cullum femoris). Ο άξονας αυτού του σχηματισμού είναι υπό γωνία εκατόν τριάντα μοίρες σε σχέση με τον διαμήκη άξονα. Η περιοχή μετάβασης του λαιμού στο σώμα έχει δύο φυλακές, που ονομάζονται μεγαλύτεροι και μικρότεροι τροχαντήρες. Η πρώτη προεξέχει στην πλευρική (εξωτερική πλευρική) κατεύθυνση και ανιχνεύεται εύκολα μέσω του δέρματος. Το δεύτερο βρίσκεται πίσω από το εσωτερικό. Δεν απέχει πολύ από τον κύριο τροχαντήρα, στο τράχηλο του μηριαίου βρίσκεται ένα τροχαντερικό βόθρο (φασαρία τροχαντέρκα). Τα κτυπήματα συνδέονται μπροστά με μια διατροχαντερική γραμμή, αλλά η οπίσθια περιοχή συνδυάζεται λόγω μιας κορυφής.
Η ανατομία του μηριαίου οστού είναι δομημένη με τέτοιο τρόποότι το απομακρυσμένο άκρο του σώματός της, που αρχίζει να διαστέλλεται, ρέει μέσα στον πλευρικό και μεσαίο κονδύλο, μεταξύ του οποίου βρίσκεται το ενδοσυνθετικό φούσκα (fossa intercondylaris), σαφώς εκφρασμένο πίσω.
Οι κονδύλοι του μηρού έχουν αρθρικές επιφάνειες, μεβοήθεια που είναι η άρθρωση του μηρού με την κνήμη και την επιγονατίδα. Η επιφανειακή ακτίνα του κονδύλου μειώνεται από την πρόσθια προς την οπίσθια κατεύθυνση, σχηματίζοντας μια σπείρα.
Από τις παραπάνω πληροφορίες μπορούμε να κάνουμεσυμπεράσματα σχετικά με τη δομή των οστών της ισχιαλγίας και του μηρού. Και τα δύο οστά ανήκουν στα οστά του κάτω μέρους του σώματός μας, είναι πολύ διαφορετικά στα δομικά χαρακτηριστικά και αποτελούν σχηματισμούς διαφορετικών τύπων: το μηριαίο ονομάζεται μικτό και το ισχιακό είναι επίπεδο. Το μηρό, σε αντίθεση με το ισχιακό οστό, έχει μια απλούστερη διαδικασία οστεοποίησης.
