Management kan worden toegeschreven aan conceptendie de meesten van kinds af aan bekend zijn. In de vorige eeuw heeft de wetenschap leven gekregen, waarvan de studie gericht is op algemene managementprincipes, ongeacht de plaats van management en de houding ten opzichte van de onderzoeksobjecten. Deze wetenschappelijke richting heeft de naam "cybernetica" gekregen. Een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling ervan werd geleverd door de Amerikaanse wetenschapper Norbert Wiener, die door sommigen de "vader van de cybernetica" wordt genoemd.
Productiemanagement is onderdeel vancybernetica, die managementprocessen op micro-economisch niveau onderzoekt en bestudeert. Zoals op elk wetenschappelijk gebied, zijn er onderwerpen en objecten van management. De onderwerpen zijn de hoofden van de onderneming en verschillende managementorganen. De objecten zijn bedrijfsentiteiten zelf, werknemers of arbeidscollectieven, natuurlijke hulpbronnen, evenals informatie en wetenschappelijk en technisch potentieel.
Productiemanagement is een systeem.controleacties gepresenteerd in de vorm van wetten, plannen, decreten, programma's, normen, decreten, instructies en financiële hefbomen. Een belangrijke centrale schakel in dit managementgebied is de onderneming die goederen produceert in het kader van haar kernactiviteiten. En dit is het belangrijkste doel en de taak van het functioneren ervan.
Productiemanagement is een hulpmiddelbeheer van het productieproces ongeacht het type eindproduct (of het nu gaat om goederen, diensten, informatie of alleen kennis). Om een economisch product te maken, moet u verschillende middelen gebruiken in de vorm van arbeid, uitrusting, grondstoffen, materialen, informatie en geld. Dat is de reden waarom alleen een rapport over productiemanagement de effectiviteit van hun gebruik laat zien, evenals de effectiviteit van het management van werknemers van de onderneming en technologische faciliteiten. Al het bovenstaande is dus het onderwerp van dit concept.
Productiebeheer bij de ondernemingis gebaseerd op vier fasen van de implementatie. De eerste fase - het doel van het creëren en functioneren van het object wordt gevormd, enkele kwantitatieve kenmerken worden bepaald. De tweede fase is verantwoordelijk voor het organiseren van de noodzakelijke voorwaarden voor de werking van de faciliteit. De derde fase omvat het bijhouden van gegevens en het bewaken van de toestand van het object vanuit het oogpunt van het verkrijgen van dergelijke resultaten die ons in staat stellen te beoordelen in hoeverre de gestelde doelen zijn bereikt. In de vierde fase worden afwijkingen die zich voordoen bij het realiseren van dergelijke doelen gereguleerd en wordt er ook enige prikkel gegeven, uitgedrukt in het aanmoedigen van medewerkers om hun prestaties te verbeteren.
