Wanneer iemand begint te leren lezen ofom een vreemde taal te leren, moet hij eerst de letters leren. Vervolgens worden van de bestudeerde letters lettergrepen gemaakt, latere woorden, zinnen, enzovoort. En hoewel het er vaak op lijkt dat de lettergreep slechts een kleine stap is op weg naar het leren van de geheimen van de taal en dat deze erg klein is en een onbeduidende rol speelt, hangt er veel af van het vermogen om woorden correct te verdelen en over te dragen. Daarom is het erg belangrijk om de regel van de indeling in lettergrepen te kennen, want zonder dit kan iemand de geletterdheid niet volledig beheersen.
Voordat je leert hoe je in lettergrepen kunt verdelen, is het de moeite waardbegrijp wat het is. Een lettergreep is een minimaal gesproken spraakeenheid die uit een of meer geluiden bestaat. Met andere woorden, een lettergreep kan een combinatie van geluiden worden genoemd, die wordt uitgesproken in één uitademing.
In het Russisch en Engels is het vermogenalleen klinkers hoeven een lettergreep te creëren (ze worden lettergreep genoemd), daarom is hun aantal in een woord gelijk aan het aantal lettergrepen. De naam "Mary-ya" heeft bijvoorbeeld 3 klinkers en daarom is het woord verdeeld in drie lettergrepen.
Ondanks de schijnbare eenvoud, de studie van de lettergreepjarenlang hebben de meest vooraanstaande taalkundigen gestudeerd. Sommigen van hen brachten theorieën naar voren dat de lettergreep niets betekent. Ze hadden het echter mis. In tegenstelling tot woordafbreking, die u helpt correct te schrijven, is woordverdeling in lettergrepen niet zo belangrijk voor spelling. Maar de juiste uitspraak van woorden door een persoon hangt van hem af, en dit is van groot belang bij het bestuderen van een vreemde taal. Dus in het Engels beïnvloedt het type lettergreep de uitspraak van klinkers. In de moedertaal draagt dit bij aan een mooie en competente spraak. Bovendien mag men de grote rol die lettergrepen spelen bij de versificatie niet vergeten. Alle systemen van versificatie zijn immers gebaseerd op bepaalde eigenschappen.
Om de regel van de indeling in lettergrepen onder de knie te krijgen,het is noodzakelijk om te weten welke soorten ervan bestaan in een bepaalde taal die wordt bestudeerd. In het Russisch onderscheiden de soorten lettergrepen zich door hun locatie in het woord, door de structuur van de lettergreep, in relatie tot klemtoon en sonoriteit (toon).
Dus, afhankelijk van de locatie, zijn de lettergrepen onderverdeeld in: begin, midden en eind.
Door structuur zijn lettergrepen onderverdeeld in typen:
1) Open - eindigt in een klinkergeluid. Het woord "Ka-te-ri-na" bestaat bijvoorbeeld uit vier lettergrepen, die allemaal eindigen op klinkers, dus al deze lettergrepen zijn open.
2) Gesloten - eindigt in een medeklinkergeluid. Het woord "Mar-ga-ri-ta" heeft bijvoorbeeld vier klinkers, wat vier lettergrepen betekent. De eerste eindigt in de medeklinker "p" en is gesloten, alle andere - in klinkers en zijn open.
Het is vermeldenswaard dat in de Russische taal het leeuwendeel bestaat uit open lettergrepen, waardoor de spraak erg aangenaam klinkt. Tegelijkertijd zijn er veel gesloten in het Russisch.
Afhankelijk van welke letter aan het begin staatlettergrepen, onderscheid bedekt (met een medeklinker) en overt (met een klinker) typen. Bijvoorbeeld, het woord "ar-buz", in dit geval wordt de eerste lettergreep onbedekt en de tweede bedekt.
Door stress worden de lettergrepen van de Russische taal, evenals in de meeste andere, verdeeld in beklemtoond en onbeklemtoond. U kunt ook zowel pre-shock als post-shock markeren.
Door sonoriteit zijn er:
1) Constante sonoriteit - in dergelijke lettergrepen is er maar één letter: "A-sya".
2) Toenemende sonoriteit - zo'n lettergreep bestaat uittwee of meer letters, neemt de mate van sonoriteit toe van een medeklinker naar een klinker. In hetzelfde voorbeeld "A-sya", in de tweede lettergreep neemt de sonoriteit toe van "c" naar "a".
3) Aflopende sonoriteit - in deze lettergreepsonoriteit valt van klinker naar medeklinker. Deze eigenschap is het meest geschikt voor gesloten lettergrepen. In de naam "Ba-hti-yar" zijn de eerste twee lettergrepen met een oplopende sonoriteit en de laatste met een dalende.
4) Oplopend-dalend - eerst neemt de sonoriteit toe, en tegen het einde van de lettergreep wordt het dalend: "Sparta".
5) Aflopend-oplopend - aan het begin van een lettergreep daalt de sonoriteit en stijgt dan weer: "acre".
Wat betreft Russisch, voor Engelsde verdeling van lettergrepen (lettergreep) in beklemtoond (stress valt) en niet-gespannen (stress valt niet) is kenmerkend. Voor de Britse taal is dit echter belangrijker dan voor de onze, omdat slechts zes klinkerletters van de Engelse taal maar liefst vierentwintig klanken uitzenden - elke letter heeft vier lezingen en het is het type beklemtoonde lettergreep dat bepaalt welk geluid de letter in dit geval zal uitzenden.
Lettergrepen in het Engels zijn onderverdeeld in zes typen:
1) Gesloten - eindigt in een medeklinker (behalve "r").
In zo'n lettergreep wordt de klinkerklank kort voorgelezen, een treffend voorbeeld is het bekende woord "hond", bestaande uit één gesloten lettergreep.
2) Open - net als in het Russisch eindigt de lettergreep met een klinker en wordt deze op dezelfde manier gelezen als in het alfabet. Het woord "ze-ro" bestaat bijvoorbeeld uit twee open lettergrepen.
3) Met een onuitspreekbare "e" (silent-e) - deze briefniet uitgesproken, hoewel het een lettergreep creëert. Zijn belangrijkste rol is om de hoofdklinker van het woord een langere klank te geven: "smi-le" - twee lettergrepen, met één uitgesproken klinker. Sommige taalkundigen combineren dit type met het vorige.
4) Met een beklemtoonde klinker en "r" (r-gecontroleerd) - in deze lettergreep is de medeklinker "r" niet leesbaar, maar het geeft aan dat de klinker ervoor lang zal zijn: "warm".
5) Met een groep klinkers (klinkerteam) - zo'n lettergreepbestaat uit verschillende klinkers, die meestal worden uitgesproken als één lange klank en één lettergreep betekenen ("clean"), soms als een korte ("brood"), en soms zelfs als twee klanken ("boy"). Dit type is te wijten aan de eigenaardigheden van de Engelse taal en heeft geen analogen in het Russisch.
6) Met een medeklinker en "le" (medeklinker + le) - dit typelettergrepen kunnen alleen worden onderscheiden in woorden met meerdere lettergrepen, bijvoorbeeld "klein". Bij het uitspreken van "e" wordt hij doof, dus soms wordt deze soort niet onderscheiden als een aparte soort, maar wordt hij gecombineerd met silent-e.
Gebruik het geheugensteuntje "CLOVER" om alle soorten lettergrepen in de Engelse taal te onthouden.
Opgemerkt moet worden dat samen met de belangrijkste typenlettergrepen, in het Engels worden soms extra lettergrepen onderscheiden. Deze omvatten het zevende type lettergreep - met een onuitspreekbare "r" na een klinker onder klemtoon en vóór "e" (klinker + re), waarbij "r" niet wordt uitgesproken, bijvoorbeeld in "vuur".
Ook wordt de weergave van het klinkerteam soms gescheiden van de weergave met tweeklanken, bijvoorbeeld "kijk".
Verdeel woorden in onze taal aanzienlijk in lettergrepengemakkelijker dan in het Engels, omdat er geen onuitspreekbare klinkers zijn. Het belangrijkste principe is: hoeveel klinkers zitten er in een woord - zoveel lettergrepen. Bijvoorbeeld, de indeling in lettergrepen "taal" gebeurt als deze "y-zyk", er zijn twee lettergrepen in het woord, maar bij het overbrengen zal het woord een onafscheidelijke lettergreep worden en zal het niet mogelijk zijn om het over te dragen.
Een lettergreep kan bestaan uit één (als het een klinker is) enmeer letters. Als het meer dan één letter bevat, begint het noodzakelijkerwijs met een medeklinker, dat wil zeggen, het zal worden bedekt. De naam "Julia" wordt bijvoorbeeld gedeeld door "Yu-li-ya" en niet "Yul-i-ya".
Als er meerdere medeklinkers in een woord op een rij staan(het maakt niet uit of het gepaard is of niet), ze zullen naar de volgende lettergreep verwijzen - ze zullen een bedekte lettergreep creëren. Bijvoorbeeld: "o-bre-che-nny", de eerste letter "e" trok de combinatie "br" aan, maar de volgende "e" kon de "h" naar zichzelf trekken om een bedekte lettergreep te krijgen, en de "y" kreeg een paar letters "Nn".
Als de combinatie van letters echter begint met een sonore(m, m, l, l, nb, n, ry, p, y), dan verwijst dit geluid naar de vorige klinkers ("va-ler-yan-ka"). Behalve in gevallen met gepaarde sonoranten ("ca-pilaar"), die, zoals alle gepaarde medeklinkers, niet gescheiden zijn.
Als een woord combinaties van medeklinkers bevat,die klinken als één geluid (bijvoorbeeld "ts" / "ts", dat wordt uitgesproken als [ts] of "zzh" - lang [w]), dan kunnen ze niet worden gescheiden, ze verwijzen volledig naar de volgende lettergreep: "we-ts" ... Maar het is vermeldenswaard dat in dit geval de indeling in lettergrepen en de regels voor het afbreken van woorden radicaal anders zullen zijn. Hetzelfde voorbeeld "wash" bij het verdelen voor transfer ziet eruit als "wash-wash".
In het Russisch zijn de meeste lettergrepen open en,meestal te vinden in het midden van een woord ("Mary-na"). Gesloten lettergrepen staan bijna altijd in het einde ("Vla-di-mir"). De enige uitzonderingen zijn gesloten, die eindigen in een ongepaard sonorisch geluid ("Ya-mai-ka"), ze kunnen in het midden van een woord zijn.
Vreemd genoeg voor het Engels, zijn er in deze taal duidelijke regels voor de kwestie van lettergrepen.
Net als Russisch, het aantal klinkersgelijk aan het aantal lettergrepen. Daarom bestaat het woord "auto" uit één lettergreep, net als het woord "zoals", hoewel "i" in dit geval twee geluiden betekent en de "e" aan het einde van het woord over het algemeen dom is. Dit voorbeeld illustreert de tweede regel van het verdelen in lettergrepen - onuitspreekbare klinkers kunnen geen lettergrepen creëren, net als een klinker in een tweeklank ('spraak' - de tweeklank 'haar' wordt uitgesproken als één lange klank [i], en daarom is het hele woord één lettergreep ).
In tegenstelling tot Russisch, in het Engelsmedeklinkers, inclusief paren, worden altijd gescheiden: "din-ner". De uitzondering zijn de digraphs (een combinatie van verschillende medeklinkerletters die als één klank worden uitgesproken) "ch", "sh", "th", "wh", "ph".
Een medeklinker tussen twee klinkers verwijst altijd naar de volgende klinker ("e-vil"), tenzij de medeklinker erg kort is ("cab-in").
De medeklinker voor "le" ([l]) trekt de vorige medeklinker aan: "a-ble", behalve de combinatie "ck" - "tick-le".
Wat samengestelde woorden betreft, hier de woordverdelingop lettergrepen (de regel is vergelijkbaar met de Russische taal) komt ook voor volgens de basis ("house-boad"). U kunt ook achtervoegsels en voorvoegsels scheiden ("herschrijven", "leraar"). Wanneer gepaarde medeklinkers voorkomen aan de rand van de wortel en het achtervoegsel "ing" vanwege de toevoeging van dit achtervoegsel ("stop-ping"), worden ze gescheiden.
Het lijkt erop dat de regels voor het verdelen in lettergrepen en voorDe woordafbreking zou hetzelfde moeten zijn, maar dit is vaak niet het geval. Het punt is dat de verdeling voor overdracht is gebaseerd op andere principes, hoewel veel ervan vergelijkbaar zijn met de principes van syllabusdeling.
Het belangrijkste verschil is de schending van het principe"Aantal klinkers = aantal lettergrepen", want als je een woord splitst voor woordafbreking, kun je geen letter afscheuren, inclusief "b", "y", "b" of een klinker. Als u bijvoorbeeld het woord "Na-ta-li-ya" door lettergrepen deelt, komen er vier lettergrepen uit, maar als u slechts drie lettergrepen "Na-ta-lia" overbrengt.
Als er meerdere medeklinkers in een woord op een rij staan, kunt u ze naar eigen smaak scheiden: zowel "te-kstu-ra" als "te-stu-ra".
Het is verboden om afgekorte woorden ("NIINUINU") over te dragen, maar complexe woorden die uit verschillende stengels bestaan, kunnen worden onderverdeeld in stengels ("speciale kleding").
Wanneer twee identieke medeklinkers samenvallen,gelegen tussen twee klinkers, zijn ze gescheiden ("be-zi-mean-ny"). Als een van de gepaarde medeklinkers deel uitmaakt van de wortel, en de andere deel uitmaakt van het achtervoegsel, worden ze bij elkaar gelaten: "class", maar "cool".
De medeklinker aan het einde van de wortel vóór het achtervoegsel mag niet worden afgescheurd, hoewel deze regel niet strikt is: "Voronezh-sky".
De laatste medeklinker van het voorvoegsel is er niet in toegestaanafscheuren: "under-carry." In het geval dat de wortel begint met een klinker, wordt het voorvoegsel zelf gescheiden ("niet-afwijzing"), aangezien de eerste klinker niet kan worden verwijderd uit de wortel, evenals de "y" voor de wortel, na het voorvoegsel ("raz-skat").
Zoals u weet, het belangrijkste kenmerk van deze taalis dat de meeste woorden erin niet volgens duidelijke regels zijn geschreven, maar volgens traditie. Daarom zijn er vaak meer uitzonderingen dan de regels zelf. Hetzelfde principe is van toepassing op de regel van de indeling in lettergrepen. Aangezien hierover geen officiële instructies bestaan in de grammatica van de Engelse taal, laat iedereen zich leiden door voorbeelden van woordafbreking die is opgenomen in bekende woordenboeken.
De meeste moderne Engelse woordenboekentaal suggereert om woorden over te brengen volgens het fonetische principe, dat wil zeggen, gebaseerd op de verdeling van woorden in lettergrepen. Deze regel staat een wijziging toe in de plaats van de overdracht, wanneer de uitspraak verandert: "bi-o-lo-gi-cal", maar "bi-ol-o-gist". Door een dergelijke instabiliteit is het niet mogelijk een duidelijke regel te formuleren voor de overdracht van achtervoegsels en voorvoegsels van de Engelse taal. In het bijzonder enkele van de meest voorkomende achtervoegsels "ed" en "ing", die het vaakst worden gedragen, maar in sommige gevallen onafscheidelijk zijn. Vanwege deze verwarring en nuance, dragen de meeste online services helemaal geen Engelse woorden over.
Ondanks dit alles zijn er verschillende algemene principes die u kunnen helpen bij het overbrengen van een bepaald Engels woord.
1) Als de combinatie van letters klinker + medeklinker + klinker klinkt als één lettergreep, dan wordt deze overgedragen (vooral typisch voor de domme "e"): "cake".
2) Als er meerdere medeklinkers zijn na een klinker met een korte klank, dan vindt de overdracht plaats na de eerste: "his-torisch".
3) De overdracht van het achtervoegsel "ing" wordt uitgevoerd volgens hetzelfde principe als bij lettergreepverdeling.
4) Bij tweeklanken voor klinkers en lange klinkers aan het einde van een lettergreep, wordt de woordafbreking onmiddellijk na hen gedaan: "sea-son"
5) De woordafbreking wordt na een korte klinker geplaatst (als erna één medeklinker staat of digraphs "ch", "sh", "th", "wh", "ph"): "per-il".
6) In de meeste gevallen worden voor- en achtervoegsels in Engelse uilen gescheiden door een woordafbreking: "me-morial".
7) Samengestelde woorden worden op dezelfde manier overgebracht als ze in lettergrepen zijn verdeeld - volgens hun samenstellende basissen.
8) Homoniemen (woorden met verschillende betekenissen, maar dezelfde spelling) kunnen op verschillende manieren worden overgebracht, afhankelijk van de betekenis, dus je moet voorzichtig zijn: "herhalen", maar "opnemen".
Voor zowel Russisch als Engelslettergrepen zijn van groot belang. De regels voor de indeling in lettergrepen en woordafbreking voor hen lijken sterk op elkaar, hoewel ze een aantal verschillen hebben vanwege de kenmerken van elk. Het is vermeldenswaard dat het, door de basisregels te kennen, hun aard en kenmerken te begrijpen, in veel gevallen mogelijk is om ze naar analogie over te brengen naar een andere taal.
