Прежде чем говорить о взаимосвязи государства и społeczeństwo obywatelskie, konieczne jest określenie, czym jest społeczeństwo obywatelskie. Czym różni się od innych rodzajów społeczeństwa? W społeczeństwie obywatelskim bez wyjątku zagwarantowane są prawa i wolności ludzi. Państwo odgrywa kluczową rolę w tym procesie, ponieważ to on jest gwarantem dobrobytu jego mieszkańców. Współczesna demokratycznie wybrana władza nie może zdominować ludzi. Nie uniemożliwia społeczeństwu życia w reżimie samorządowym.
Prawdziwe społeczeństwo obywatelskie i państwo,krótko mówiąc, nie mogą one współistnieć bez pluralizmu opinii. Wolność słowa jest ważnym atrybutem tego związku. Jednocześnie istnieje wiele różnic między społeczeństwem obywatelskim a państwem.
Podstawowa charakterystyka dominacjiaparatem jest podporządkowanie - zasada podporządkowania sobie urzędników zgodnie z drabiną nomenklatury. Wolne społeczeństwo opiera się na zasadzie swobodnej koordynacji. Ludzie w tym systemie są na równi. Ich współpraca rozpoczyna się dzięki tym samym aspiracjom i własnemu pragnieniu.
Państwo nie może istnieć bez społeczeństwa,z którego się wyróżnia. Ludzie mieszkający razem potrzebują pewnej organizacji politycznej i suwerennej władzy. Konieczna jest ochrona wspólnych interesów. Na tej zasadzie opiera się związek między takimi strukturami, jak społeczeństwo obywatelskie i państwo. Krótko o swoim „sąsiedztwie” spierali się starożytni filozofowie. Na przykład myśliciele starożytnej Grecji budowali różne teorie na temat natury władzy politycznej.
В первую очередь государство состоит из populacja, czyli społeczeństwo ludzkie. Można go również nazwać ludem. Istnieje jednak pewna różnica między tymi dwoma terminami. Naród jest dużą grupą społeczną, której członkowie mają wspólne cechy kulturowe i świadomość historyczną. Ludzie jednego narodu z reguły sprzeciwiają się przedstawicielom innych grup etnicznych. Dziś wiele narodów żyje na terytorium wielu państw. Mimo wszystkich różnic są w równym stopniu poddani władzy politycznej. Połączenie społeczeństwa obywatelskiego i państwa, krótko mówiąc, powinno wykluczać możliwość konfliktów między narodami mieszkającymi w tym samym „domu”.
Przez stulecia społeczeństwo obywatelskie i państwo rozwijały się równolegle. Ewolucję tę można krótko opisać w następujący sposób.
На начальном этапе происходило складывание warunki wstępne powstania społeczeństwa obywatelskiego. Po pierwsze, w formie teoretycznego pomysłu. Termin „społeczeństwo obywatelskie” pojawił się w XVIII wieku. Co więcej, badacze tamtych czasów używali tego preparatu w nieco innym sensie niż obecnie. Na przykład w 1767 roku szkocki filozof Adam Ferguson nazwał społeczeństwo obywatelskie głównym znakiem całej cywilizacji europejskiej.
Ten przykład pokazuje ważną cechę.świadomość mieszkańców Starego Świata tej epoki. W starożytności, w średniowieczu i do XIX wieku ludzie wierzyli, że nie ma takich różnic między społeczeństwem obywatelskim a państwem. Logikę tę można krótko wyjaśnić ideą, że populacja nie została uznana za niezależną. Instytucje demokratyczne i instrumenty samoregulacji nie zostały jeszcze utworzone. Ludzie zawsze patrzyli na władzę jako na przyznane przez Boga naturalne i nieograniczone prawo monarchów. Aby przeciwstawić się tej zasadzie i zakwestionować ją, uznano ją za przestępstwo, ale za głupotę.
Dzisiejsza koncepcja społeczeństwa obywatelskiegopojawił się dzięki dziełom Francisa Bacona, Thomasa Hobbesa, Johna Locke'a, Jean-Jacquesa Rousseau, Charlesa Montesquieu i kilku innych myślicieli. W XVIII wieku rozpoczął się etap narodzin pierwszych nowoczesnych demokracji. To walka z absolutnymi monarchiami dała impuls do zrozumienia zmian w społeczeństwie europejskim.
Stopniowo nauki humanistyczne były w staniesformułowanie zasady, zgodnie z którą współdziałają społeczeństwo obywatelskie i praworządność (można to krótko opisać jako „umowę społeczną”). Władza i ludzie potrzebują pewnych postaw, „reguł gry” rządzących ich relacjami. Społeczeństwo obywatelskie pojawia się w czasie, gdy system polityczny uznaje prawo człowieka do wolności, podkreśla znaczenie jego prywatnej własności, niezależności ekonomicznej. Niezależna osoba jest tym, na czym zbudowane jest najbardziej postępowe społeczeństwo. Bez niego wzrost dobrobytu i stabilności jest niemożliwy.
W jakich innych obszarach manifestuje się interakcjaspołeczeństwo obywatelskie i państwo? Mówiąc krótko o punktach ich przecięcia, nie można nie wspomnieć o legislacyjnej stronie tego zagadnienia. Podstawy życia publicznego i państwowego są zapisane w Konstytucji. To główne prawo jest prawnym modelem społeczeństwa. Za pomocą konstytucji obywatele mogą bronić swoich interesów w przypadku konfliktów i sporów. Przestrzeganie ustalonych norm pomaga w ustanowieniu mocnego i skutecznego porządku prawnego w społeczeństwie.
Konstytucja jest głównym prawem, ale oprócz niegoistnieje wiele innych praw. Razem są podzieleni na kilka grup, które regulują określony obszar społeczeństwa. Istnieją również regulaminy, które pomagają wyjaśnić w każdym przypadku ich egzekwowanie.
Niezależny sąd to kolejne narzędzie, któreokreśla związek między rządami prawa a społeczeństwem obywatelskim. W skrócie, należy wspomnieć o jego wpływie, choćby dlatego, że dzięki jego pomocy ludzie mogą egzekwować prawa.
Sąd jest głównym dyrygentem Konstytucji. A jeśli sam dokument jest jedynie deklaracją, wówczas przy pomocy procesu kontradyktoryjnego społeczeństwo realizuje te pisemne zasady.
Dla funkcjonowania skutecznego politycznegoModele potrzebują wzajemnej odpowiedzialności, z którą społeczeństwo obywatelskie i państwo powinny odnosić się do siebie. Filozofia krótko i jednocześnie zwięźle odpowiedziała na pytanie, w jakiej formie powinny istnieć te relacje.
Państwo bierze odpowiedzialnośćchroń wszystkich swoich obywateli. Głównym narzędziem korygującym zachowanie władz jest prawo. Wyklucza to arbitralność administracyjną i nie pozwala państwu zniszczyć niezależnego społeczeństwa obywatelskiego.
Działalność państwa dzieli się na kilkatypy: wykonawczy, sądowy i legislacyjny. Montesquieu został autorem tej koncepcji. Formułując swoją epokową teorię w książce „O duchu praw”, oparł się na badaniach swoich nie mniej znanych poprzedników: Arystotelesa, Platona i Locke'a. Zasada podziału władzy stała się podstawą Deklaracji Praw Człowieka przyjętej we Francji w 1879 r.
Zastosowanie tego modelu jest najlepszym przykładem tego, jak to zrobićrazem państwo, prawo i społeczeństwo obywatelskie współistnieją. Zależność tę można krótko opisać na przykładzie parlamentu, prawodawcy. W stanie prawa jest niezależny od prezydenta i podejmuje niezależne decyzje. Te dwie instytucje stanowią zatem przeciwwagę dla siebie. Jest do nich także niezależny sąd. Ta triada tworzy równowagę interesów. Żadna władza nie może ustanowić dyktatury i narzucić swojej opinii innym. W ten sposób przestrzegane są prawa i wolności wszystkich mieszkańców kraju, ponieważ zarówno prezydent, jak i parlament są wybierani przez ludzi. W ten sposób wdrażana jest zasada reprezentacji popularnej. Podejmując decyzje, posłowie faktycznie realizują jedynie aspiracje swoich wyborców. Społeczeństwo obywatelskie wpływa więc na życie w kraju, czyni je lepszym i wygodniejszym. Jeśli parlament lub prezydent naruszają prawa ludzi, mogą oni wystąpić do sądu i ponownie chronić swoje interesy za pomocą legalnych narzędzi.
Tradycyjnie uważa się, że ustawodawcajest najwyższy, ponieważ prawa są niezmienne dla wszystkich. Ale ona nie jest absolutna. Władza wykonawcza ma wiele praw, w szczególności może wprowadzać inicjatywy legislacyjne, a także korzystać z weta. W związku z tym jest ona zobowiązana do przestrzegania Konstytucji i innych oficjalnie przyjętych norm.
Что касается суда, то он одинаково важен как для jedna osoba i dla całego państwa. Instytucja ta powinna być niezależna od politycznych sporów, intryg i indywidualnych sympatii. Tylko w ten sposób może zachować właściwą równowagę między społeczeństwem obywatelskim a państwem. Po krótkim przeanalizowaniu zasad działania wszystkich gałęzi rządu należy również zauważyć, że ich rozdzielenie w żaden sposób nie oznacza fundamentalnej sprzeczności. W przypadku walki między instytucjami państwowymi jako logicznej kontynuacji korupcja nasila się, po której następuje spowolnienie gospodarcze i pogorszenie dobrobytu ludzi.
Prawa i wolności obywateli można podzielić na trzygłówne grupy. Pierwszy jest polityczny. Obejmuje to wolność pokojowego zgromadzania się, prawo do udziału w wyborach (do wyboru i do wyboru) oraz w rządzie. O wiele dokładniejsza grupa obywatelska. Składa się z podstawowych aspektów ludzkiej wolności: ruchu, życia, wolności słowa, myśli itp.
Jeśli państwo nie chroni tych zasad, robi towkracza na ścieżkę dyktatury i totalitaryzmu. Ważna jest także trzecia grupa wolności i praw, wpływająca na ekonomiczną, kulturową i społeczną stronę życia ludzi. Dotyczy to na przykład najważniejszej zasady nienaruszalności własności prywatnej.
