Każdy rozwinięty system prawny ma toczęść, jako "prawo cywilne". Co to za określenie? Ma stuletnią historię. W rzeczywistości prawo cywilne jest zwyrodnieniem rzymskiego prawa cywilnego. Dzisiaj powyższy termin można odczytać jako "prawo obywateli". Wynika to z faktu, że to normy prawa cywilnego są podstawą rozstrzygania sporów między nie-majątkiem a stosunkami własności.
Najważniejsze jest to, że podstawą tego rodzaju relacji -wola ich uczestników. Sami ludzie decydują, czy zawrzeć z nimi umowę, podjąć pewne obowiązki i tak dalej. W tym przypadku wszystko opiera się na całkowitej równości stron. Prawo cywilne reguluje te stosunki społeczne, w których ludzie wkraczają dla własnych, czyli prywatnych interesów. Państwo musi zapewnić, że ludzie są prawidłowo wykonywane obowiązki, które nadają się, że nie narusza cudzej własności lub jakichkolwiek korzyści niematerialne, i tak dalej.
prawo cywilne daje swoim członkom szeroką autonomię, możliwe jest, aby wybrać najbardziej odpowiedni wariant zachowania wszędzie.
Relacje własności same w sobie są bardzoróżne. Daleko od nich wszystkich można się kierować tylko przepisami prawa cywilnego. Na przykład można nazwać to, że stosunków budżetowych i podatkowych nie można budować na równości stron. Tutaj wszystko opiera się nie na prywatnym, ale na publicznym prawie (jedną ze stron jest państwo).
Powyższa równość stron jest rzeczywiściejest najważniejszą stroną stosunków cywilnoprawnych. Władcze podporządkowanie jednej strony drugiej jest po prostu niemożliwe. Wraz z utratą równości, public relations natychmiast traci status cywilny. Nie chodzi oczywiście o ekonomiczne podobieństwo stron, ale o podobieństwo formalne i prawne.
Co jest tak ważne, to autonomia woli?Faktem jest, że właśnie ten środek sprawia, że prywatna sfera prawna podlega samoregulacji. Tylko dzięki jego obecności ludzie mogą swobodnie wchodzić w stosunki cywilno-prawne. Decyzja o dołączeniu do nich jest zawsze podejmowana niezależnie, to znaczy z inicjatywy własnej, a nie kogoś innego. Sami ludzie decydują, jak z niego korzystać, uzyskane na podstawie pewnych faktów prawnych.
Prawo cywilne zakłada, że uczestnicypowstające na jej podstawie normy stosunków są materialnie uzasadnione. Przepis ten tłumaczy się tym, że stosunki majątkowe nie mogą powstać bez określonej odrębnej własności. Uczestnicy stosunków cywilnoprawnych powinni móc samodzielnie rozporządzać nim, decydować o jego losach.
Oczywiście prawo cywilne reguluje ipewne stosunki niemajątkowe. Niektóre z nich mają bezpośredni związek z nieruchomością, inne w ogóle go nie mają. Co tu można przypisać? Przede wszystkim należy wspomnieć o różnorodnych interesach osoby ludzkiej. Chodzi o indywidualny wygląd, godność, honor, prywatność korespondencji, życie osobiste, integralność cielesną i tak dalej. Uwzględnijmy tutaj interesy ludzi tworzących dobra niematerialne (dzieła sztuki, nauka, technika itp.).
Uczestnicy stosunków cywilnoprawnych nie tylkoosoby. Ważne jest, aby do tej kategorii należały również osoby prawne. Nie ma znaczenia forma organizacyjno-prawna. Zwracamy jedynie uwagę, że rozpatrując sprawę w sądzie cywilnym, jedna ze stron musi koniecznie być osobą fizyczną. W przeciwnym razie (obie strony są organizacjami) sprawa zostanie skierowana do sądu polubownego.
