Różnica między braniem zakładników a porwaniem -zawsze ważny aspekt przy decydowaniu o kwalifikacji konkretnego społecznie niebezpiecznego czynu. Często przy ustalaniu corpus delicti, a tym samym artykułu Kodeksu karnego, pojawiają się trudności z właściwym wyborem niezbędnej normy. Aby jednak wyraźnie rozróżnić te akty, wystarczy wziąć pod uwagę oznaczenia i skorelować je, wskazując podobieństwa i różnice.
Artykuł 206 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, wraz z komentarzami do niego,ustala przepisy określające samą istotę pojęcia zakładnika i jego pojmania. Tak więc zakładnikiem jest zawsze osoba, która była przetrzymywana w celu zmuszenia państwa lub społeczeństwa do wykonania lub przeciwnie, do powstrzymania się od działania. Z tej koncepcji można płynnie przejść do tego, czym jest zajęcie i jaka jest specyfika tego konkretnego rodzaju przestępstwa.
Wzięcie zakładnika to przejęcie osobyporuszanie nim w przestrzeni i ograniczanie możliwości ruchu twarzy. Oznacza to, że zawsze konieczne jest posiadanie tych trzech działań, które razem tworzą czynność przewidzianą w artykule Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej. Co ważne, ta zbrodnia jest uznawana za jedną z najgroźniejszych i zalicza się do kategorii szczególnie poważnej, wkraczającej jednocześnie w kilka rodzajów stosunków społecznych.
Aby zakwalifikować akt, zawsze trzeba go miećwiele różnic, a branie zakładników nie jest wyjątkiem. Corpus delicti implikuje połączenie cech obowiązkowych i opcjonalnych, które są ważnymi elementami. Bez nich po prostu niemożliwe jest postawienie osoby przed sądem i wniesienie sprawy do sądu.
Obowiązkowe znaki każdego z przestępstwsą konieczne, jak sugeruje ich nazwa. Aby zrozumieć ich istotę, możesz rozważyć wzięcie zakładników. Znaki tego czynu - w tym przypadku obowiązkowe - muszą być częścią każdego elementu przestępstwa. Na przykład rodzaj tego ostatniego. Zawsze patrzy się na to obiektywnie. Biorąc zakładnika, zawsze jest to formalne.
Opcjonalne znaki nie musząbyć obecnym w składzie czynu bezprawnego. Przykładem mogą być różne narzędzia przestępstwa, sposoby lub metody jego popełnienia, a nawet miejsce i czas. Jednak to wszystko nie jest obowiązkowe przy ustalaniu aktu i jego kwalifikacji.
Skład każdego przestępstwa zakłada jego obecnośćcztery elementy. Główną jest strona obiektywna, która odzwierciedla to, jak akt przejawia się na zewnątrz. Jeśli mówimy o tej zbrodni, to, jak mówi art. 206 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, ważnych jest kilka kroków, a mianowicie: zatrzymanie, ograniczenie ruchu i przemieszczania się - to wszystko są działania podczas brania zakładnika. Oznacza to, że osoba zostaje „usunięta” ze znanego mu środowiska, nie może swobodnie wybierać swojej lokalizacji i jest przymusowo przenoszona. To są tylko aktywne akcje.
Ponadto strona obiektywna zawsze odbijarodzaj kompozycji, który pozwala ustalić moment zakończenia przestępstwa. W przypadku wzięcia zakładnika, jak wspomniano wcześniej, kompozycję określa się jako formalną, która wskazuje na zakończenie czynności od chwili rozpoczęcia przestępstwa. W tym przypadku konsekwencje w ogóle nie mają znaczenia.
Strona celu może zawierać nie tylkoznaki obowiązkowe, ale także opcjonalne. Na przykład instrument przestępstwa lub użycie broni jako groźby podczas schwytania, miejsce i czas popełnienia czynu bezprawnego - w niektórych przypadkach wszystko to ma określoną wartość, gdy przestępca zostanie schwytany. Jednak najważniejszy w tej kwestii jest moment zakończenia przestępstwa i podjęte działania. W ten sposób branie zakładników odróżnia się od innych przestępstw, na przykład od nielegalnego więzienia.
To znaczy, w co jest wkraczanepublic relations jest przedmiotem przestępstwa. W przypadku wzięcia zakładnika będzie to taki element jak bezpieczeństwo publiczne. Na przykład branie zakładników przez terrorystów ma na celu zastraszenie i uzyskanie pewnych korzyści od państwa. Uważa się to za cechę charakterystyczną tego rodzaju przestępstw.
Podmiot, czyli ten, który popełniłczyn społecznie niebezpieczny, zawsze powszechny. Podmiotem jest rozsądna osoba, która osiągnęła określony wiek. Jedyną różnicą jest ostatni wymóg, czyli wiek, który w niektórych przypadkach może być nawet poniżej 16 lat. Branie zakładników to czyn, za który osoba, która ukończyła czternaście lat, zostaje postawiona przed sądem.
To znaczy, strona subiektywna jest zawsze winąstosunek sprawcy do tego, co robi i konsekwencje tych działań. Biorąc zakładników, zawsze przejawia się to w postaci bezpośredniego zamiaru i nie oznacza zaniedbania. To jest powód, dla którego ten czyn jest uważany za szczególnie niebezpieczny.
Wiąże się to z okolicznościami obciążającymiwyznaczenie wyższej kary. Sztuka. 206 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej ustala wyczerpującą listę przypadków, w których uważa się, że wzięcie zakładnika zostało popełnione w obecności powyższych czynników. Są to więc przestępstwa popełnione:
Ta lista czynów, które są uważane za okoliczności obciążające, jest ważna przy wymierzaniu kary, a także pozwala zidentyfikować różnicę między braniem zakładników a porwaniem.
Przepisy dotyczące tego przestępstwa są zapisane w kodeksie karnymRF. Porwanie osoby to czyn polegający na bezprawnym zabraniu osoby, jej zatrzymaniu i przemieszczaniu się. Jak widać, wykonywanych jest kilka czynności, które razem tworzą niebezpieczny akt. Jednak porwanie nie jest bardzo poważnym przestępstwem, a po prostu poważnym przestępstwem.
Ważne jest, aby zakwalifikować, że uprowadzenieosoba jest czynem popełnionym wyłącznie w tajemnicy, tylko bliscy krewni, to znaczy osoby, do których jest skierowana z pośredniej strony, mogą o nim wiedzieć. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w strukturze przestępstwa i odróżnia ją od innych podobnych bezprawnych działań, na przykład takich jak nielegalna kara pozbawienia wolności.
Ten element corpus delicti, jakim byłpowiedziane powyżej - jest to przejaw działania w środowisku zewnętrznym. Porwanie można przeprowadzić różnymi metodami: zajęcie, unieruchomienie i przeniesienie ofiary. Obecność wszystkich tych etapów w agregacie jest warunkiem wstępnym obecności corpus delicti.
W odniesieniu do rodzaju corpus delicti,wówczas, podobnie jak w przypadku wzięcia zakładników, jest on formalny, zakończony od momentu rozpoczęcia czynności, co upraszcza proces kwalifikacji, gdyż początek konsekwencji i związek między nimi a popełnionymi działaniami wcale nie są potrzebne . Ta cecha wcale nie odróżnia tego przestępstwa od rozpatrywanego powyżej, ale ma duże znaczenie.
Jak wspomniano powyżej, te stosunki społecznena którą popełniono przestępstwo, jest przedmiotem czynu. Artykuł 126 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej definiuje wolność osoby jako przedmiot uprowadzenia osoby. Mówi się o tym właśnie dlatego, że ten element corpus delicti jest wyróżnikiem tego aktu od tego, o którym mowa w art. 206.
Osobliwością tego obiektu jest to, że to onwpływa na subiektywne prawa człowieka, czyli prawo do swobodnego przemieszczania się i wyboru lokalizacji. W związku z tym, jeśli dana osoba zgodzi się na tak zwane uprowadzenie, to nie będzie czynu niezgodnego z prawem, corpus delicti zniknie samoistnie. Oznacza to, że w przeciwieństwie do wzięcia zakładnika, gdy przedmiotem jest bezpieczeństwo publiczne, w tym przypadku ważny jest tylko interes osobisty osoby.
Ogólny temat przestępstwa jest obowiązkowyelement za każdy czyn bezprawny. Aby scharakteryzować osobę, która łamie prawo, wystarczy określić wiek, w którym można prowadzić postępowanie karne. Mowa o 14. rocznicy, a także o wzięciu zakładników. Oznacza to, że kara za porwanie, uwięzienie itp. Nie będzie się różnić od kary za wzięcie zakładnika.
Wina za tę zbrodnię przejawia się w formiebezpośredni zamiar, inny rozwój wydarzeń po prostu nie może być. Osoba, która dopuszcza się tego czynu, jest zawsze świadoma wszystkich konsekwencji swoich działań i kontroluje je, co czyni go podmiotem, potwierdzającym jego zdrowie psychiczne. Również w tej kwestii nie może być żadnej różnicy w stosunku do przechwytywania.
Artykuł 126 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej zawiera wyczerpującą listęznaki, które zmieniają zwykłe przestępstwo w kwalifikowane lub szczególnie kwalifikowane. Obejmuje to popełnienie czynu przez grupę osób; z użyciem przemocy; oparty na interesie własnym; w odniesieniu do kobiety ciężarnej dwie lub więcej osób, małoletniego; skutkujące śmiercią ofiary, przestępstwami popełnionymi w wyniku zaniedbania i potencjalnie powodującymi poważny uszczerbek na zdrowiu.
Ta lista praktycznie nie różni się odco zostało przedstawione w kontekście wzięcia zakładników. Jednak, jak widać, podczas uprowadzenia nie ma cechy kwalifikującej, która mówiłaby o morderstwie z premedytacją. Oznacza to, że początek śmierci jako okoliczność obciążająca jest odnotowywany tylko w przypadku wzięcia zakładnika.
Rozpatrywane artykuły Kodeksu karnegozawierają notatki, które zwykle wyjaśniają funkcjonariuszom organów ścigania zaistnienie pewnych wyjątkowych sytuacji i opisują działania, które należy podjąć w takiej sytuacji. Sztuka. 126 i 206 nie są wyjątkiem i zawierają rozwiązanie kwestii zwolnienia od odpowiedzialności karnej.
Porwanie nawet z pełną siłąprzestępstwo i obecność wszystkich niezbędnych znaków pozwala oczywiście na zwolnienie osób z odpowiedzialności karnej pod pewnymi warunkami. W razie dobrowolnego zwolnienia przez podmiot przestępstwa pokrzywdzonego, czyli porwanego, może on zostać zwolniony od kary. Ważne jest, aby jednocześnie w jego działaniach nie było innego corpus delicti.
W przypadku wzięcia zakładników warunki są podobne,z wyjątkiem jednego ważnego punktu. Osoba może dobrowolnie zwolnić ofiarę lub na wniosek władz. Takie działania, pomimo ich względnie przymusowego charakteru, będą również uznawane za dopuszczalne w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej.
Pytanie, jak prawidłowo ocenić stan prawnyZ punktu widzenia działań tego czy innego podejrzanego w celu uzyskania corpus delicti, pojawia się dość często, gdy konieczne jest zrozumienie, jaka jest różnica między wzięciem zakładnika a porwaniem. To oni stwarzają najwięcej trudności funkcjonariuszom organów ścigania.
Kwalifikacja przestępstwa jest ważnym etapemprzekazanie sprawy sądowi i dalsze postępowanie, gdyż z prawidłowo dobranej normy wynika rodzaj sankcji, odpowiedzialność, jaką będzie ponosił sprawca. Dość łatwo jest pomylić te dwie zbrodnie, które rozważamy, ponieważ ich struktura jest podobna. Aby jednak rozwiązać istniejący problem, wystarczy precyzyjnie określić przedmiot wkroczenia i pewne specyficzne cechy samego czynu.
Jeśli w pełni ocenimy skład każdego zpowyższych zbrodni, analizując je oddzielnie i porównując wszystkie części składowe, możemy wyróżnić kilka oczywistych różnic, które pomogą w przyszłości dostrzec wyraźną granicę między tymi czynami.
Najpierw obiekt.To najważniejsza rzecz do zapamiętania. Wzięcie zakładnika oznacza naruszenie bezpieczeństwa publicznego, uprowadzenie - wolność osoby. Po drugie, otwartość. W pierwszym przypadku przestępstwo można popełnić zarówno potajemnie, jak i jawnie, w drugim - tylko potajemnie. Po trzecie, osoby, do których skierowane są roszczenia. Po zatrzymaniu jest to państwo, społeczeństwo i inne osoby, które nie mają żadnego związku z ofiarą; po uprowadzeniu są to bliscy krewni.
I ostatnią rzeczą, o której warto wspomnieć osobno, jestmoment końca odgrywa znaczącą rolę w określaniu corpus delicti. Tak więc zajęcie zakładnika uważa się za zakończone od momentu postawienia żądań, porwania - od momentu usunięcia osoby z jej znajomego otoczenia. To właśnie ta różnica, podobnie jak wymienione powyżej znaki, pomogą prawidłowo określić rodzaj przestępstwa i go zakwalifikować.
