Михаил Александрович Шолохов был свидетелем и uczestnik krwawych wydarzeń wojny domowej, które ogarnęły nasz kraj na początku XX wieku. Stosunek Kozaków do rewolucji, surowość wyboru właściwej strony i potrzeba podniesienia broni u braci - tego wszystkiego doświadczył sam pisarz. I to doświadczenie przerodziło się w Don Stories Szołochowa, którego streszczenie rozważymy w artykule.
Historie zawarte w kolekcji są suche,pozbawione emocji i dlatego niezwykle wiarygodne historie życia różnych ludzi, którzy wpadli w bezwzględne koła rewolucyjnych zmian. Nawet śmierć jest przedstawiana z ekstremalną rutyną, w której odczuwa się niesamowitą tragedię czasu, w której odejście od życia jest zwyczajowe i niczym niezwykłym.
Wnioski są przekazywane czytelnikowi przez Don Stories Szołochowa. Podsumowanie pracy może służyć jako dodatkowy dowód na to.
W sumie kolekcja obejmuje dwadzieścia opowieści,ale rozważymy tylko kilka z nich, ponieważ zakres jednego artykułu nie pozwala nam opisać wszystkich „Don Stories” Szołochowa. Podsumowanie trzech prac zostanie podane poniżej.
Głównym bohaterem jest Ignat Bodyagin, komisarz ds. Żywności.(komisarz ds. żywności), czyli osoba odpowiedzialna za zbieranie i dostarczanie plonów do państwa. On jedzie do swojej rodzinnej wioski, gdzie jego ojciec wyrzucił sześć lat temu. Następnie Ignat stanął w obronie pracownika, którego uderzył Bodyagin Sr. Po powrocie syn dowiaduje się, że jego ojciec został skazany na śmierć za odmowę wydania chleba. Wśród czerwonych, Bodyagin S. rozpoznaje Ignata i przeklina, przewiduje, że jego smutek wyleje się na jego syna, ponieważ Kozacy udają się do wioski w celu eksterminacji sowieckiej władzy. Strzał przed synem Bodyagina seniora.
Spór między bliskimi doskonale przekazuje podsumowanie. „Don Stories” Szołochowa są tak dobre, ponieważ bez ozdobników odzwierciedlają surową rzeczywistość.
Kozacy się zbliżają, zbliża się bitwa.Ignat i Teslenko, komendant trybunału, zmuszeni są zwlekać, aby mieć czas na przekazanie chleba. We wsi wybucha powstanie. Teslenko i Ignat są zmuszeni do ucieczki. Po drodze Bodyagin zauważa dziecko w zaspie. Bierze chłopca na siodło. Teraz koń nie biegnie już tak szybko, a pościg się zbliża.
Zdając sobie sprawę, że nie będzie można odejść, Ignat i Teslenko przywiązują chłopca do siodła, pozwalając koniowi galopować, a oni sami zostają i giną.
Don Stories Szołochowa są cenne ze względu na swoją historyczność. Pozwalają przeżyć i poczuć straszne wydarzenia z przeszłości i teraźniejszości.
Susza i głód panują już od dwóch lat.Rodzina Aloszy nie jadła chleba przez pięć miesięcy. Chłopcu udaje się zdobyć kilka źrebiąt, a wieczorem po obżeraniu umiera jego młodsza siostra. Dziewczyna jest pochowana, ale psy ją wykopują i zjadają. Polya, starsza siostra Aloszy, wspina się do domu zamożnej sąsiadki Makarchikhi. Znajduje w garnku kapuśniak, je i zasypia. Powracająca kochanka zabija ją i wyrzuca ciało. Następnej nocy sam Alyoshka wspina się na Makarchikha, łapie go i bije.
Matka Leshki umiera, chłopiec ucieka z domu idostaje się do biura zamówień. Tutaj spotyka komitet polityczny Sinicyna, który karmi chłopca. Alyoshka zostaje zatrudniona i idzie do klubu, aby posłuchać, jak czytają książki. Dowiedziawszy się, gdzie chłopiec znika, właściciel go bije.
Michaił Szołochow nie oszczędza swoich bohaterów. „Opowieści Dona” czasami wydają się nawet zbyt okrutne, ale wszystko to dlatego, że przedstawiają zacięty czas.
Aloshka dowiaduje się o ataku bandytów i ostrzega Sinicyna. W nocy Czerwoni odpierają atak, a bandyci chowają się w domu. Alyosha zostaje zraniony odłamkiem granatu, ale chłopiec przeżywa.
Ta historia uzupełnia „Don Stories” M. Szołochowa. Dziadek Gavrili miał jedynego syna, Petera, który zniknął podczas wojny z Czerwonymi. Nadszedł nowy rząd i nie ma nikogo, kto mógłby pomóc staremu w pracach domowych.
Wiosną Gavrila i jej stara kobieta zaczynają orać ziemię, wciąż mając nadzieję, że ich syn wróci. Starzec zamawia mu kożuch, buty i wkłada je do skrzyni.
Kolega Petera Prochora wraca. Opowiada o śmierci przyjaciela. Gavrila nie może w to uwierzyć i nocami udaje się na step, aby zadzwonić do syna.
Rozpoczyna się przywłaszczenie nadwyżki.Przyjeżdżają do Gavrila po chleb, argumentuje, i nie zamierza oddać tego, co nabył w ciężkiej pracy. Potem podjeżdża Kozak i strzela do oddziałów żywnościowych. Jeden z nich pozostaje przy życiu, a dziadek prowadzi go do chaty. Starzy mężczyźni opiekują się facetem. Opamiętuje się, nazywa się Nikołaj, ale Gavrila i jego żona nazywają go Piotrem.
Stopniowo Nikołaj-Piotr wraca do zdrowia, zaczynapomóc w pracach domowych, Gavrila zaprasza go do pozostania. Ale potem przychodzi list z fabryki, w której dorastał Nikołaj, i odchodzi. Smutek starych ludzi, którzy ponownie stracili syna, nawet adoptowanego, nie ma granic.
„Don Stories” Szołochowa są tragiczne i ponure. Podsumowanie jest tego doskonałym dowodem. W tych historiach jest zbyt wiele zgonów i ludzkiego żalu.
