Российский писатель Борис Николаевич Громов specjalizuje się w gatunku science fiction. Jego pierwsze prace to trzy powieści, połączone wspólną koncepcją, fabułą i tytułem - „Terek Front”. W kolejności pracy wygodniej jest przeczytać: „Przetrwać”, „Przetrwać. Storm over the Terek ”i„ Death ”.
Pisarz urodził się w 1977 roku w rodzinie wojskowej,więc czasami musiałem się ruszać. Dzieciństwo, wesołe i beztroskie, minęło w Azji Środkowej, młodzież - na przedmieściach Moskwy. Boris Gromov studiował przeciętnie, preferował przedmioty humanitarne, lubił czytać fikcje. Po ukończeniu szkoły wstąpił do Moskiewskiego Uniwersytetu Łomonosowa. Po trzecim roku wydziału dziennikarstwa przeniósł się do działu korespondencji i wstąpił do wojska.
Gromov przeszedł ciężki test w siłach specjalnychwywiad wojskowy, był członkiem działań wojennych. Po odbyciu służby wojskowej próbowałem złapać cywila, ale mi się nie udało. Myśląc, że może tylko walczyć, poszedł na policję. Wtedy Boris wciąż nie wiedział, że napisze fantastyczną trylogię The Tersky Front.
Pasja do science fiction, czytania i oglądaniafilmy nie poszły na marne. Horror o zombie zakochał się w autorze. Boris próbował już pisać na podobne tematy, ale mu się nie udało. Na test pióra wpłynęły prace Andrei Cruise'a. Gromov miał własne umiejętności dziennikarskie, więc naszkicował kilka rozdziałów bożka do recenzji. Odpowiedział, niespodziewanie zatwierdził umiejętność pisania i doradził mu, aby zrobił to dalej. Obiecał nawet pomóc z radą. Tak rozpoczęła się praca Borysa. Pomysł utworzenia frontu Terek pojawił się podczas eskorty konwoju w Czeczenii. Pomysł pojawił się spontanicznie i znikąd: w przyszłość wkracza oficer nakazu z wstrząsem ze strony policji. Akcja powieści rozgrywa się w górach Kaukazu Północnego, którego geografię zna Boris Gromov jak grzbiet dłoni.
Czytanie książek jest ekscytujące od pierwszych minut.Czytelnicy zwracają uwagę na ciekawe treści artystyczne. Pisarz to osoba, która zna wojnę. Boris tak umiejętnie opisuje bitwy i powiązane momenty, że się uzupełniają. Autor jest zawodowym wojskowym, zna dyscyplinę wojskową i jest uczestnikiem operacji. Pisarz odszyfrowuje slang bojowy i wszelkiego rodzaju skróty, szczegóły broni i amunicji, dzięki czemu książka jest o wiele bardziej żywa. Autor ubolewa nad wielkim krajem, który upadł. Patriotyzm jest przedstawiany tak naturalnie, że od razu wierzysz w Gromova. Pisarz jest pracownikiem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Policjant jest pracownikiem jednostki specjalnejprzydział przeszkolony do pracy w gorących miejscach. Zawodnik zna podstawy sztuk walki. W jednostce, w której był wymieniony Borys Gromow, 70% pracowników miało wykształcenie wyższe. W OMON nie ma ochotników, służba wiąże się z zagrożeniem życia, potrzeba tu poważnego podejścia, znajomości sprawy i lojalnych towarzyszy. Wojownicy często giną na misjach. Ciągłe podróże służbowe na Kaukaz, liczne starcia wojskowe - często trzeba ugiąć się pod kulami.
Wyższe wykształcenie dało szansę na zdobyciestopień młodszego oficera, ale gdzie tam. Po wielokrotnej reformie jednostek specjalnych kolejność uległa zmianie. Boris Gromov zamierza spłacić dług do końca, a następnie przejść na emeryturę. Nie zamierza tak po prostu odejść ze służby, chociaż na tej drodze podkopał swoje zdrowie. Może przenoszę się do MSW. Praca w klasie zbliżonej do nauczania wydaje się dobrym rozwiązaniem.
Teraz, gdy Boris już dużo napisał, jego duszauparcie prosi o kontynuację, a redaktorzy po prostu tego domagają się, gdyż inicjatywa okazała się obiecująca. W końcu trylogia Tersky Front to dopiero początek serii literackiej fikcji. Pomysłów jest wiele, pozostaje je wcielić w życie. Nie zrezygnujesz z zawodu, ale służba w jednostce specjalnej jest typowa, a to od dawna, więc trudno jest zaplanować terminy dalszego pisania. Kiedy zwykli ludzie odpoczywają, OMON nie jest w stanie wysokiej gotowości.
Połowa trylogii „Terek Front” Boris Gromovpowstały podczas podróży służbowej na Kaukaz, z głupim harmonogramem służby bojowej w punkcie kontrolnym tworzenia. Policjanci są przyzwyczajeni do specyficznej sytuacji w podróży służbowej: spania i jedzenia tylko wtedy, gdy jest spokojnie. Nawet takie warunki nie kolidowały z impulsem twórczym. Najważniejsze, żeby nie być leniwym i co się stanie.
Zwyciężyły książki Gromova „Terek Front”popularność wśród czytelnika. Zmarli nie zapadli w zapomnienie, a gdy autor ukończył pierwszą pracę, wrócił do zombie w pasie środkowej Rosji. Dzieła „Zwyczajny Apokalipsy” i „To moja ziemia!” Warto przeczytać eseje. Fajnie!
