Zarządzanie jest względneniezależny rodzaj działalności, której celem jest osiągnięcie celów podmiotu gospodarczego działającego w warunkach rynkowych poprzez wykorzystanie wszystkich rodzajów zasobów przy użyciu różnych zasad i mechanizmów wpływu gospodarczego, przede wszystkim na rozległe czynniki rozwoju produkcji. Zarządzanie to działalność zarządcza w warunkach rynku, gospodarki rynkowej.
Nowoczesna teoria zarządzania, podobnie jak inneczynniki produkcji i ich poglądy na poziomie stosunków przemysłowych są niezbędne dla każdej gospodarki narodowej i internacjonalizacji czynników produkcji, takich jak ,, jak transformacja rynkowa mechanizmu gospodarczego wymaga wnikliwej analizy zarządzania doświadczenia świata, strategii i technologii na poziomie głównych podmiotów gospodarczych (przedsiębiorstw), które jest głównym zadaniem zarządzania. Konieczność współpracy przedsiębiorstw z zagranicznymi firmami na rynkach światowych wymusza stosowanie praktyki zarządzania na wszystkich etapach cyklu produkcyjnego i gospodarczego.
Metody zarządzania, zgodnie z oświadczeniem - tozestaw metod i środków oddziaływania organów zarządzających przedsiębiorstwem na obiekt zarządzania w celu rozwiązania pilnych i strategicznych zadań działalności produkcyjnej. Jedna klasyfikacja rozróżnia takie czynniki produkcji i ich rodzaje w zarządzaniu, jako ekonomiczne, zasoby działalności społeczno-psychologicznej i administracyjnej. Z drugiej - obejmują one także sieć (SPU), bilanse, zgodnie z trzecią klasyfikacją, do których dodawane są metody ideologiczne.
Metody z pierwszej grupy są najszerzej stosowane w praktyce zarządzania.
Ale jako czynniki produkcji i ich typy nie znaleźli jeszcze jednolitego zrozumienia swojej istoty w teorii ekonomii.
Niektórzy uczeni słusznie w to wierząadministracyjne zasoby zarządzania są realizowane poprzez wykonywanie dyrektyw, nakazów i innych zaleceń, w tym regulacji (projekt zarządzania); reglamentacja (stosowanie norm i zasad niezbędnych do realizacji działań zarządczych, ustalanie standardów); instruowanie (dostarczanie wskazówek dotyczących planowania, księgowości itp.); oddziaływania regulacyjne mające na celu zmianę niektórych elementów systemu kontroli lub całego systemu w celu utrzymania funkcjonowania określonych programów i zapewnienia ustalonego trybu działania kontroli. Według niektórych stwierdzeń do metod administracyjnych zalicza się metody oparte na stosowaniu wiążących zaleceń i zaleceń. Jako czynniki produkcji i ich rodzaje, metody te w sferze działania ograniczone są jedynie stosunkami organizacyjno-prawnymi. Z punktu widzenia szeregu specjalistów metody administracyjne opierają się na zbiorze regulacyjnych aktów prawnych kraju lub regionu, przepisach wykonawczych, dyrektywnych, technicznych i metodologicznych organizacji wyższych, planach, programach, zadaniach, zarządzaniu operacyjnym (organy ). Istnieje sztywny schemat hierarchicznego podejścia do zarządzania: na najwyższym szczeblu podejmuje się decyzje zarządcze dla niższych szczebli, które są dla nich dyrektywne. Jednocześnie podejście to zapewnia pewien stopień swobody podejmowania decyzji na wszystkich szczeblach kierownictwa niższego szczebla w stosunku do decyzji kierowniczych wyższego szczebla. Optymalizacja rozwiązań odbywa się całościowo (lub etapami) dla przedsiębiorstwa jako systemu. Z reguły takie wydarzenia przynoszą również efekt systemowy.
