Czernogołowka to roślina znana od starożytności.Był rozprowadzany na wszystkich kontynentach i był używany przez wielu uzdrowicieli i uzdrowicieli. Obecnie czarnogołowka jako gatunek dziki nie straciła na popularności i jest stosowana w leczeniu wielu dolegliwości, ponieważ ma szerokie działanie lecznicze, bogaty skład chemiczny i wystarczającą bazę surowcową. Nazwę łacińską (Prunella vulgaris) można przetłumaczyć jako „płonący żar”. Być może nazwa została nadana ze względu na podobieństwo kwiatostanu do węgla, który wkrótce zaniknie.
Zaskórnik pospolity należy dodo rodziny Lamiaceae. Kultura jest bezpretensjonalna, nie wymaga pielęgnacji, dobrze rośnie w swoim naturalnym środowisku, pokrywając ziemię dywanem zieleni z fioletowymi uszami. Jego łodyga jest wyprostowana, podniesiona, rozgałęziona. Górne liście są bezszypułkowe, dolne ogonki liściowe.
Kwiatostan jest jajowaty lub wydłużony.Składa się z fałszywych pierścieni utworzonych z włochatych przylistków. Każda warstwa zawiera sześć kwiatów. Ich miseczki z podwójnymi wargami są zielone lub fioletowe. Corolle są zwykle w kolorze fioletowym. Wewnątrz znajdują się cztery pręciki. Kwiat jest zaprojektowany w taki sposób, że chroni nektar wełnistym żywopłotem przed drobnymi owadami, zachowując go do zapylania pszczół.
Czernogołowka to roślina miodowa.Szacuje się, że z jednego hektara można zebrać do 90 kg nektaru. Po zakończeniu zapylenia korony wysychają i wypadają, a nagie uszy w tym okresie można porównać do miniaturowych kolb kukurydzy.
W miejsce pręcików tworzy się każda filiżankacztery nasiona orzechów. Ale do reprodukcji w kulturze nie zaleca się ich używania. Dużo łatwiej jest to zrobić z warstwami korzeni, które dobrze się ukorzeniają, dając liczne pędy.
Rosnąc, system korzeniowy dobrze się rozluźniagleby, dając dostęp do tlenu i wilgoci, ułatwiając przenikanie pożytecznej mikroflory do gleby. Okres kwitnienia trwa długo, miejscami zaczyna się późną wiosną i może trwać aż do ciepłej jesieni.
Czernogołowka to roślina znaleziona nawet wregiony arktyczne. Rośnie pewnie na Syberii, występuje na Dalekim Wschodzie i na Kaukazie. W Chinach jest to szczególnie powszechne. W środkowej i południowej Europie oraz Azji rośnie wszędzie. Można go znaleźć w Afryce Północnej i Ameryce, Japonii, Indiach, Mongolii, Australii.
Spotkać można zarówno w regionach suchych, jak i wilgotnychmiejsca, na równinach i obszarach górskich. Rośnie na obrzeżach lasów, łąk, na polach, wąwozach, wzdłuż brzegów jezior, rzek i bagien. Jest uważana za roślinę chwastów, może drażnić obszary uprawne, ponieważ samosiewa i agresywnie rośnie.
Może być hodowany jako roślina okrywowa lubrosną na zakup surowców leczniczych. Preferuje półcień, szczególnie dobrze rośnie na glebie ściółkowanej. W odpowiednich warunkach nasiona kiełkują w sierpniu tego samego roku, a do października utworzyły już rozetę liściastą. Młode rośliny dobrze zimują. Nasiona, które nie wykiełkowały w maju.
Chociaż zaskórnik jest używany z ograniczeniami w żywieniu zwierząt gospodarskich, wiele zwierząt w swoim naturalnym środowisku chętnie go zjada. Pojawia się nawet opinia o włączeniu tego typu na listę substancji bezpiecznych w stosowaniu.
Czernogołowka to roślina, która prawie nigdystosowane w naszej oficjalnej medycynie. Jego skład nie jest dobrze poznany. Dostępne dane wskazują jednak na jego wysokie właściwości terapeutyczne ze względu na obecność substancji biologicznie czynnych.
Nadziemna część roślin jest bogata we flawonoidy:kwercetyna, rutynina, hiperozyd, kemferol. Obecne są również kumaryny, saponiny, garbniki, żywice, goryczka, olejki eteryczne i kwasy organiczne. Jest bor, miedź, mangan, cynk, potas, a także dużo kwasu askorbinowego i karotenu.
To już wystarczy, aby mówić o perspektywie studiowania rośliny w celu wykorzystania jej do tworzenia leków.
Roślina lecznicza jest zbierana podczasrozkwit. Wykorzystywane są wszystkie części nadziemne: liście, łodygi i kwiatostany. Do zbierania surowców wybierają miejsca oddalone od pól traktowanych herbicydami, a także nie wzdłuż dróg o dużym natężeniu ruchu, ponieważ roślina może gromadzić związki metali ciężkich i innych toksycznych substancji.
Zebrany materiał lepiej wykorzystać świeży. Można suszyć w cieniu w dobrze wentylowanym miejscu i przechowywać do sześciu miesięcy. Czas zakupu surowca trwa od lipca do września.
W medycynie chińskiej i koreańskiej ta roślinazielarze używają go jako panaceum na wiele chorób. Zawarte w nim substancje czynne hamują wzrost Escherichia coli oraz czynników wywołujących gruźlicę i dur brzuszny. Ze względu na te zdolności roślina jest uważana za alternatywę dla antybiotyków. Jest również stosowany jako środek przeciwgorączkowy, hemostatyczny, przeciwskurczowy i przeciwbólowy.
Istnieją dowody na działanie przeciwwirusoweekstrakt z czarnogołówki. W szczególności prowadzono badania nad aktywnością polisacharydowej pruneliny przeciwko wirusowi niedoboru odporności. Stwierdzono, że według niektórych wskaźników jest skuteczniejszy niż retrovir. Krople do oczu zawarte w ekstrakcie pozytywnie wpłynęły na leczenie wirusowego zapalenia rogówki.
Kwasy organiczne mają wpływ nanormalizacja hormonów odpowiedzialnych za stan tarczycy. Odnotowano wysoką aktywność immunomodulacyjną chernogolovki. Preparaty z tej rośliny korzystnie wpływają na naczynia krwionośne i dzięki temu delikatnie regulują ciśnienie krwi.
Jako łagodny naturalny środek przeciwnadciśnieniowy iśrodek moczopędny w leczeniu nadciśnienia tętniczego w początkowej fazie, Czernogołowka jest z powodzeniem stosowany. Rośliny zielne są zbierane i suszone w celu zaparzenia herbaty w czystej postaci lub wykorzystywane jako część kolekcji. Takie odwary przydadzą się również do płukania przy owrzodzeniu jamy ustnej i stanach zapalnych dziąseł.
Z kwiatów przygotowuje się napary i ekstrakty.Można je dodawać do maści, kremów i balsamów do leczenia zapalenia skóry o różnej etiologii. Świeży sok konserwuje się przez rozcieńczenie wódką lub alkoholem. Przy łojotoku wskazane jest mycie głowy wywarem z ziela zaskórnika. Przy różnych stanach zapalnych skóry stosuje się go jako dodatek do kąpieli. W przypadku zapalenia migdałków przepłukać gardło infuzją. Ziele na parze jest używane jako lekarstwo na łupież.
Różne kraje mają swoje własne cechy, a nawettradycje używania tej rośliny. Kwiat (zaskórnik wieloletni) był stosowany nie tylko w leczeniu dolegliwości, ale także w profilaktyce różnych chorób. Tak więc Indianie Cherokee i Thompson, mocząc go w zimnej wodzie, otrzymali dobry napój tonikowy. Liście służyły do przygotowywania potraw z gotowanymi warzywami i suszone jako przyprawa. Whisky nacierano sokiem w celu leczenia bólów głowy, a także nakładano na ukąszenia owadów, aby złagodzić obrzęk i złagodzić stan. Parzone zioło nakładano na skórę na oparzenia.
W Irlandii warzono zaskórniki i ziele dziurawcaherbata do stosowania przy nadciśnieniu i chorobach układu krążenia. Wierzono, że taki napój łagodzi zmęczenie, tonizuje, koi w przypadku nadmiernej aktywności oraz zmniejsza straty podczas krwawienia miesiączkowego.
Herbata zaskórników z winem jest z powodzeniem stosowanaodzyskać siły po przewlekłych chorobach. Zalecono stosowanie go na wiosnę w celu zwiększenia odporności i odporności organizmu na przeziębienia z niedoborem witamin czy ogniskami chorób zakaźnych. Goryczkę w świeżych liściach spowodowaną wysoką zawartością garbników można usunąć mocząc je w zimnej wodzie. Łodygi i kwiaty zawierają naturalny barwnik, który po nałożeniu nadaje oliwkowy kolor.
Chernogolovka zwykle należy przyjmować doustnie zz ostrożnością i po konsultacji z odpowiednim specjalistą. Możemy mówić o wielkich zaletach tej rośliny, ponieważ zaskórnik jest szeroko rozpowszechniony i łatwo rośnie w kulturze. Jednocześnie daje wysoki plon naturalnych surowców leczniczych o wysokich właściwościach terapeutycznych i aktywności biologicznej.
Możesz używać rośliny jako naturalnejnaturalny immunomodulator, który dodatkowo ma właściwości tonizujące organizm, wywierając na niego działanie hepatoprotekcyjne, przeciwwirusowe, adaptogenne i przeciwzapalne.
