Kremenchug Automobile Plant - ukraińskiproducent ciężarówek i akcesoriów do nich, stworzony w 1958 roku. W dalszej części artykułu rozważymy jeden z jego pierwszych modeli - KrAZ-219: charakterystyka techniczna, historia, cechy.
Samochód został opracowany w Yaroslavl Automobilew celu zastąpienia zakładu YaAZ-210, gdzie w latach 1957–1959 produkowano go pod nazwą YaAZ-219. Na tym samym podwoziu utworzono ciągnik siodłowy pod indeksem 221 i wywrotkę - 222. Następnie produkcję przeniesiono do Kremenchug, w wyniku czego maszyna zmieniła markę, ale zachowała indeks. I pierwszy, który opanował produkcję wywrotki. W 1963 roku KrAZ-219 został zastąpiony ulepszoną wersją 219B, która była produkowana do 1965 roku. Następnie został zastąpiony przez KrAZ-257.
Ten samochód to ciężka radziecka ciężarówka.
Posiada trzyosiową konstrukcję ramy.Rozstaw osi wynosi 5,05 + 1,4 m, rozstaw przedni 1,95 m, rozstaw tylny 1,92 m. Wersje 221 i 222 miały podstawę skróconą do 4,08 + 1,4 m, w porównaniu do KrAZ-219 ... Zdjęcia zamieszczone w artykule pokazują różnicę między nimi.
Samochód wyposażony jest w dwa zbiorniki paliwa o pojemności 225 litrów.
Podczas modernizacji z 1963 r. rama została ulepszona, a 12-woltowy układ elektryczny został zastąpiony 24-woltowym.
Kabina samochodu jest drewniana z metalowym poszyciem. Mieści kierowcę i dwóch pasażerów.
KrAZ-219 ma boczną drewnianą platformę ze składanymi bokami i tylną burtą. Jego wymiary to 5,77 m długości, 2,45 m szerokości, 0,825 m wysokości. Wysokość załadunku 1,52 m.
Ogólne wymiary pojazdu to9,66 m długości, 2,65 m szerokości, 2,62 m wysokości. Masa własna 11,3 t, masa całkowita 23,51 t. W stanie własnym na oś przednią obciążono 4,3 tony, na osi tylnej 4 tony, przy pełnym obciążeniu odpowiednio 4,67 tony i 18,86 tony.
KrAZ-219 został wyposażony w jedną jednostkę napędowąYaAZ-206A. Jest to rzędowy, dwusuwowy, sześciocylindrowy silnik wysokoprężny o pojemności 6,97 litra. Jego pojemność to 165 litrów. z. przy 2000 obr./min moment obrotowy - 691 Nm przy 1200-1400 obr./min.
Zaktualizowana modyfikacja otrzymała ten sam zmodernizowany silnik YaAZ-206D. Wydajność wzrosła do 180 litrów. z. i 706 Nm.
Nie zabrakło również alternatywnych źródeł energii. Spójrzmy, co może prowadzić KrAZ-219.
Był eksperymentalny wózek z silnikiem Dieslapod nazwą DTU-10. Stworzona w UkrNIIproekt w 1961 roku maszyna otrzymała dwa dodatkowe trakcyjne silniki elektryczne o mocy 172 kW każdy. Aby zaopatrywać je w energię, samochód został podłączony do sieci trakcyjnej za pomocą listew odbierających prąd, jak trolejbus. Jego nośność wynosiła 10 ton.
Warto zauważyć, że jedna z innowacji w tej dziedzinietransport towarowy to droga elektryczna dla ciężarówek stworzona w 2016 roku w Szwecji. Podobny schemat transportu testowali ukraińscy projektanci ponad 55 lat temu: DT-10 do końca lat 60-tych. pracował na najdłuższej na świecie trasie trolejbusowej o długości 84 km Symferopol - Jałta. Jednak potem samochód został przerobiony na zwykłą ciężarówkę, ponieważ z powodu małej prędkości przeszkadzał w transporcie pasażerskim na autostradzie, a pomysł nie był dalej rozwijany do użytku masowego.
Ponadto należy zauważyć, że jakOlej rzepakowy jest obecnie wykorzystywany jako surowiec do produkcji biodiesla. Ponadto istnieją opisy stosowania opartego na nim paliwa domowej roboty z dodatkiem metanolu, a nawet po prostu zużytego oleju roślinnego w silnikach wysokoprężnych ciągników MTZ i KhTZ. Dlatego przynajmniej teoretycznie można było eksploatować KrAZ-219 na oleju rzepakowym.
Samochód wyposażony jest w manualną 5-biegową skrzynię biegów. Suche sprzęgło jednotarczowe z serwonapędem sprężynowym.
Napęd przeznaczony jest na dwie tylne osie. Sprawa przeniesienia jest dwuetapowa.
Przednie zawieszenie na dwóch półeliptycznychsprężyny wzdłużne z amortyzatorami hydraulicznymi dwustronnego działania, tylne - wyważone również na dwóch półeliptycznych sprężynach wzdłużnych.
Prześwit pod obiema osiami wynosi 290 mm.
Przekładnia kierownicza ma konstrukcję ślimakową i sektorową. Wyposażony w pneumatyczny wzmacniacz.
Hamulce z napędem pneumatycznym, szczęka. Dodatkowo do skrzyni biegów jest hamulec ręczny z napędem mechanicznym, również hamulec szczękowy.
Opony - pneumatyczne, komorowe, rozmiar 12.00-20 (320-508).
Od 1960 do 1962 prowadzono rozwój śmigieł kombinowanych, w tym dwie pary małych kółek prowadzących do poruszania się po szynie.
Nośność pojazdu to 11,3 t, promień skrętu wzdłuż toru przedniego koła zewnętrznego to 12,5 m. Maksymalna prędkość to 55 km/h. Zużycie paliwa przy 35-40 km/h wynosi 55 litrów na 100 km.
Zasadniczo KrAZ-219 był używany doprzewóz dużych i niepodzielnych ładunków. Ponadto stał się jednym z głównych ciężkich pojazdów armii. Na przykład takie pojazdy transportowały pociski balistyczne R-5 i montowały je za pomocą egzemplarzy wyposażonych w dźwig, przewożone rury itp. KrAZ-221 był szeroko stosowany do holowania cystern lotniskowych TZ-16 i TZ-22.
Na podwoziu KrAZ-219 różneekwipunek. Na przykład wspomniany transport ciężkiego sprzętu rakietowego na miejsca startu odbywał się za pomocą dźwigów. Od 1959 roku był to 10-tonowy diesel-elektryczny K-104 zakładu w Odessie, nazwany na cześć powstania styczniowego. Wkrótce został zastąpiony przez 16-tonowy K-162M Fabryki Żurawi Kamyshin. Była też jego cywilna modyfikacja K-162, a także wersja na zimne warunki K-162S.
Ponadto w silosie na naczepie holowanej przez KrAZ-221 zastosowano wyrzutnię rakiet balistycznych R-12U.
Wspomniany TZ-16 (TZ-16-221 lub TZ-16000)wyprodukował zakład budowy ciężkich maszyn Żdanowskij. Zawiera zbiornik eliptyczny z ramą stalową podzielony na dwie komory na 7500 i 8500 litrów, autonomiczny silnik GAZ M-20, skrzynię biegów, dwie pompy odśrodkowe STsL-20-24, zestaw osprzętu technologicznego (rurociągi, liczniki, filtry, zawory , sterowanie i oprzyrządowanie, tuleje itp.), tylna kabina sterownicza. Wszystko to zostało zamontowane na dwuosiowej 19,5-tonowej naczepie MAZ-5204. Całkowita długość pociągu drogowego wynosi 15 m, waga - 33,4 tony.
TZ-22 wyprodukowany przez CzelabińskZakład budowy maszyn (później Żdanowskij ciężki zakład budowy maszyn) ma podobny projekt, ale większą pojemność 6000 litrów. Ponadto zainstalowano go na dwuosiowej 19,5-tonowej naczepie ChMZAP-5204M.
Początkowo TZ-16 był holowany przez poprzednika KrAZ-221, YaAZ-210D. Później oba tankowce zostały przeniesione do KrAZ-258.
Na bazie tego pojazdu powstała jednostka dla lotnisk: zamiatarka próżniowa do odkurzania pasów startowych.
Na początku lat 60-tych.zaczął instalować samochodową stację produkcji tlenu na podwoziu KrAZ-219P. DTP mieści się w zamkniętym, zunifikowanym korpusie z metalowej ramy, produkowanym przez p / box 4111 (dalej MZSA).
Ostatecznie na podwoziu KrAZ-219 zamontowano pierwszą w ZSRR jednostkę do rozwoju i naprawy studni A-40, bazującą na niemieckiej wciągarce SALZCITTER. Taka maszyna pojawiła się w 1959 roku.
