Jak często musimy porównywać te lub tamterzeczy, ludzie lub zjawiska otaczającej nas rzeczywistości? Wydaje się, że rzadko uciekamy się do porównań. W rzeczywistości okazuje się, że ludzie ciągle coś do czegoś porównują, czasem tego nie zauważając. Na przykład sąsiednia ulica może być szersza, dłuższa, a dom, w którym mieszkają przyjaciele, jest większy, wygodniejszy, wyższy, nowocześniejszy. Seria takich porównań jest nieskończona.
Wszystko, co nas otacza, ma jedno lub drugiecechy, co oznacza, że można go porównać według różnych kryteriów. Cechy przedmiotów oznaczają przymiotniki, a właściwości czynności - przysłówki. Te części mowy mogą być używane w formie porównawczej i doskonałej stopnie porówniania. Możesz biegać szybko i jeszcze szybciej, sukienka może być droga i jeszcze droższa. W języku angielskim to zjawisko gramatyczne reguluje regułę more / most opisującą użycie.
Jak powiedzieć po angielsku, że jeden samochóddroższy, drugi droższy, a trzeci najdroższy w kabinie? W tym miejscu przydaje się więcej / najwięcej słów. Są one niezbędne do stworzenia formy porównawczej i superlatywnej dla angielskich przymiotników wielosylabowych, czyli tych, które mają dwie lub więcej sylab: drogie, droższe, najdroższe (drogie - droższe - najdroższe).
Aby lepiej zrozumieć znaczenie słów, większość regułyich użycie najlepiej podzielić na dwie części. Po pierwsze, zastanów się, w jaki sposób powstaje stopień porównawczy w gramatyce angielskiej lub, jak to nazywają lingwiści, porównawczy.
Krótkie, zwykle jednosylabowe, przymiotniki i przysłówki tworzą stopień porównawczy przy użyciu przyrostka -er: tanie / tańsze, twardsze / twardsze, duże / większe, cienkie / cieńsze.
Zwłaszcza niektóre dwusylabowe przymiotnikikończące się na -y również tworzą wyrażenie porównawcze przy użyciu tego przyrostka, na przykład: szczęśliwy / szczęśliwy, zabawny / zabawniejszy, łatwy / łatwiejszy i sprytny / sprytny, prosty / prostszy.
Dłuższe przymiotniki i przysłówki wprawa wpisują zasady korzystania z więcej. Anglicy używają więcej (ale nie przyrostka -er), jeśli w porównaniach występują przymiotniki wielosylabowe, na przykład: nowocześniejszy, droższy, wygodniejszy. To samo dotyczy przysłówka, jeśli kończy się na -ly: wolniej, poważniej, ostrożniej. Ale każda reguła ma wyjątki, które należy zapamiętać. Angielski jest używany częściej (ale nie częściej) i wcześniej (ale nie wcześniej).
Ogólnie rzecz biorąc, regulacyjne wykorzystanie more / mostreguła przymiotników i przysłówków w gramatyce języka angielskiego nie jest trudnym tematem, można to wyraźnie zilustrować przykładem języka rosyjskiego. Na przykład mówimy „szybko / szybciej / szybciej / mniej szybko” lub „drogie / droższe / droższe / tańsze”. W naszym języku stopień porównawczy można również utworzyć za pomocą sufiksów lub specjalnych słów „więcej / mniej”.
Do tworzenia doskonałych formReguła więcej / większość nakazuje użycie jak najwięcej z obowiązkowym przedimkiem określonym. Podobnie jak w przypadku tworzenia stopnia porównawczego, słowo „najbardziej” jest potrzebne do tworzenia form przymiotników wielosylabowych: najsłynniejszy, najtrudniejszy, najbardziej nudny. Krótkie formy przymiotników i przysłówków wymagają przyrostka -est: long / najdłuższy, gorący / najgorętszy, twardy / najtrudniejszy.
Podobnie język rosyjski uzyskuje najwyższy stopień za pomocą sufiksów lub słów „najbardziej / najbardziej / najmniej”, na przykład: drogi / najdroższy, wielki / największy / największy, trudny / najtrudniejszy.
Pewna trudność dla początkującychnauczyć się angielskiego definiując użycie reguły dużo / wiele. Przecież jeśli po rosyjsku mówi się „dużo ołówków” i „dużo chleba”, to przy tłumaczeniu tych zwrotów na angielski trzeba dokonać trudnego wyboru. Zarówno wiele, jak i wiele są tłumaczone na język rosyjski w ten sam sposób: „wiele”. Który z nich wybrać do tłumaczenia?
Aby się nie pomylić, musisz pamiętaćpodział rzeczowników na policzalne i niepoliczalne. Jakiego słowa użyć - dużo, wielu - reguła jednoznacznie dyktuje: pierwsze, jeśli mówimy o przedmiotach, które można policzyć, a drugie, jeśli nie można liczyć indywidualnie. Można więc policzyć ołówki i bochenki chleba, ale chleba połączonego z „dużą ilością” nie da się policzyć. To samo można powiedzieć o wodzie, mące, oleju, ziemi i innych podobnych pojęciach w sensie zbiorowym: dużo wody - dużo, dużo butelek na wodę - wiele. Co więcej, po wielu rzeczownik musi występować w liczbie mnogiej. Te same rzeczowniki, które występują po wielu, są używane tylko w liczbie pojedynczej.
Inny ważny warunek ogranicza używanie w mowie słowa „dużo / wiele” do określenia „wiele”. Te słowa są używane głównie w zdaniach pytających i przeczących:
Przy tłumaczeniu tych zdań na angielski, dużo lub dużo jest właściwe.
To inna sprawa, jeśli chcesz złożyć oświadczenie:
W tym przypadku pojęcie „dużo” jest wyrażane przez język angielski innymi słowy, i tak samo dla rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych: dużo (of), dużo (of), dużo (of).
Przykładowa tabela pomoże ci nauczyć się używania dużo / wielu (reguła).
Ile | czas pieniądze benzyna piwo wino | Masz? |
Nie mam wiele | wino | |
Ile | papierosy godziny butelki piwa kieliszek wina | czy on miał? |
Nie miał ich wielu | kieliszek wina |
Zasady gramatyki nie są tworzone przez ludzi, ichsam tworzy język. Gramatyka nie jest zbiorem instrukcji dla niedbałych uczniów, ale naturalną podstawą języka. Dlatego jeśli uczący się angielskiego twierdzi, że istnieje zbyt wiele zasad, jak można to przekazać po angielsku? W tym miejscu musisz zajrzeć do podręcznika lub odniesień gramatycznych, w których na pewno znajdziesz wyrażenia za dużo / za bardzo odpowiednie do sytuacji.
Reguła określa, czego można użyćdużo / dużo iw zdaniach twierdzących, ale tylko w tym połączeniu ze słowem too oznaczającym „też”. Jeśli prelegent podkreśla, że jest za dużo, to jest to wystarczający warunek wyboru tych słów:
Trzeba przetłumaczyć te zdania na język angielskipamiętaj, że w pierwszym rzeczownik „reguły” jest policzalny i mnogi. Oznacza to, że możliwa jest tylko kombinacja zbyt duża. W drugim przypadku rzeczownik „cukier”, niepoliczalny, wymaga zbyt wiele.
Dla początkujących do nauki zasad angielskiegoGramatyka angielska wydaje się bardzo trudna, a nawet nieodparta. Upłynie wystarczająco dużo czasu, zanim prawa i tradycje innego języka nie będą już rodzić pytania: „Dlaczego oni to mają?”. Zazwyczaj nauczyciele odpowiadają na to frazą: „Tak mówią (native speakerzy)”. Wystarczy przyzwyczaić się do mówienia i myślenia zgodnie z prawami innego świata językowego.
