Reforma pracy, czyli powszechna służba pracy -co to jest? Jest to specjalny zestaw działań rządu RSFSR, które odbyły się na początku XX wieku. Jego istotą było przyciągnięcie do obowiązkowej pracy każdego sprawnego obywatela tego kraju.
Komunizm wojskowy stopniowo się rozprzestrzeniałcałe społeczeństwo. To spowodowało, że maksymaliści dostrzegli pewne przesłanki do organizacji wyspecjalizowanej produkcji. Przy tym wszystkim nie nalegali na militarny komunizm jako ruinę.
Komunizm wojskowy jest polityką w sferze gospodarki władzy radzieckiej. Jego główne działania obejmują:
Prywatna gospodarka, praca na zasadzie "za darmo"Ziemia nie jest wyjściem z kryzysu na dużą skalę, nie jest to sposób na uratowanie kraju. Rozwiązaniem tego problemu było wprowadzenie powszechnej służby pracy w ZSRR. Potrzebowaliśmy wspaniałej i wspaniałej gospodarki ludzkiej pracy, stabilnego i stabilnego rządu, który byłby w stanie przeprowadzić tę nową reformę. Związek Radziecki zakazał urzędnikom zajmowania się tą sprawą we własnych rękach, a Rada Deputowanych Robotniczych, Chłopskich i Żołnierzy miała przeprowadzić reformę. Tylko sami ludzie, znając życie chłopów, mogli stworzyć służbę pracy i ramy ludzkiej pracy, która zachowałaby pracę chłopską.
W związku z tym przejście na ogólne przetwarzanie odbyłoby się poprawnie i stopniowo, mimo że jest to bardzo trudna sprawa, która miałaby wpływ na życie każdego obywatela.
Socjalistyczny wzrost i budownictwo odrzuconezasada wolności pracy. Dla burżuazji taka zasada była reprezentowana jako wolność wyzysku, a dla innych jako prawo osobiste, wolność i odpowiedzialność do wykorzystania. Zasada powszechnej służby pracy polegała na znalezieniu wszechstronnie aktywnego i szeroko stosowanego zastosowania w życiu iw czynach.
Ta sprzeczność silnie wpłynęła i została uzasadnionaprzeciwieństwo funkcji wszystkich systemów państwowych, chociaż w rzeczywistości każdy z nich jest w czymś podobny do drugiego lub nawet do kilku. Powszechna służba pracy to nic innego jak samorządność i samoorganizacja mas w świecie pracy. Tak było przynajmniej w dyktaturze proletariatu.
Reżim kapitalistyczny zostałby wzmocniony, a władzaburżuazja została wzmocniona, jeśli zmobilizowano cały przemysł. Tak samo byłoby z socjalizmem z tymi samymi zmianami w jego kierunku. Przymus państwowy w strukturze kapitalizmu jest rodzajem prasy, która pogłębia, rozszerza i zapewnia wyzysk, a także cały jego proces. Natomiast przymus ze strony państwa jest jednym ze sposobów budowania komunizmu w społeczeństwie.
W 1922 r. uchwalono nowe prawo pracy, które anulowało ogólna służba pracy i wprowadzono bezpłatne zatrudnianie siły roboczej.
