Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ: σύγκρουση και μέθοδοι επίλυσης

Η Σοβιετική Ένωση όσο δεν υπάρχει,και τα προβλήματα μετά την κατάρρευση του παρέμειναν πολύ μακριά από την επίλυση. Ένα από αυτά τα προβλήματα είναι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η σύγκρουση στην οποία ξεπερνά όλα τα όρια. Η αιματοχυσία συνεχίζεται, κανείς δεν θέλει να παραδοθεί σε κανέναν και οι άνθρωποι πεθαίνουν. Γιατί αυτοί οι λαοί δεν μπορούν ακόμη να συμφιλιωθούν και ποιες προσπάθειες γίνονται για αυτό;

Ιστορία της σύγκρουσης Ναγκόρνο-Καραμπάχ

Στο έδαφος της σύγχρονης Δημοκρατίας του ΝαγκόρνιΕκπρόσωποι των Αρμενίων και των Αζερμπαϊτζάν εθνικότητες ζουν στο Κραμπάχ. Φυσικά, κάθε έθνος προσελκύεται στις ρίζες του, στη δική του κατάσταση, αλλά υπάρχουν σχεδόν ίσοι αριθμοί ανθρώπων από τη μία πλευρά και την άλλη. Πώς να λύσετε αυτήν τη σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, σε ποια πολιτεία πρέπει να ενταχθεί αυτή η μικρή πολεμική δημοκρατία; Κατά την ύπαρξη της Σοβιετικής Ένωσης, αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν ειρηνικά, καθώς αποτελούσαν μέρος ενός μεγάλου κράτους. Και το 1987, άρχισαν να έρχονται επιστολές στη Μόσχα ζητώντας τους να ενταχθούν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, τη σύγκρουση στην οποία άρχισε να κερδίζει δυναμική, στην Αρμενία. Στη συνέχεια, οι Αρμένιοι αποφάσισαν να συλλέξουν υπογραφές και να τις στείλουν στο Κρεμλίνο. Και τότε ο Abel Aganbegyan, σύμβουλος του Γκορμπατσόφ, πρόσθεσε καύσιμο στις φλόγες, ο οποίος είπε στο Παρίσι ότι το Ναγκόρνο-Κραμπάχ πρέπει να παραδοθεί στην Αρμενία. Στο χωριό Chardakhli (βόρεια του Αζερμπαϊτζάν), υπήρξε μια αψιμαχία μεταξύ των τοπικών αρχών και των Αρμενίων, οι οποίοι αποκάλυψαν διαφωνία με τον νεοδιορισμένο πρόεδρο συλλογικής εκμετάλλευσης. Η αστυνομία νίκησε αυτούς τους Αρμένιους, και ήρθαν σε συγκέντρωση στη Μόσχα.

20 Φεβρουαρίου 1988 Συμβούλιο Αντιπροσώπων του ΛαούΗ NKAO αποφάσισε να συμπεριλάβει αυτό το έδαφος στην Αρμενία. Η αντίδραση των Αζερμπαϊτζάνων ήταν στιγμιαία, και στις 22 Φεβρουαρίου, σημειώθηκε σύγκρουση διαδηλωτών και από τις δύο πλευρές κοντά στο Askeran. Οι άνθρωποι πέθαναν και η σύγκρουση παρέμεινε άλυτη. Ο Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 1989 απομακρύνθηκε εν μέρει από τον έλεγχο του Αζερμπαϊτζάν. Τα στρατεύματα του κράτους εισήλθαν σε αυτό το έδαφος, αλλά οι αψιμαχίες συνεχίστηκαν έτσι κι αλλιώς. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των ενεργειών, ξέσπασε ένας πόλεμος το 1991. Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η σύγκρουση στην οποία εκείνη την εποχή έφτασε στο αποκορύφωμά της, καταλήφθηκε από όλες τις πλευρές. Μόνο μετά την παρέμβαση των ρωσικών στρατευμάτων το 1994, ο πόλεμος τελείωσε στη Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η ιστορία της σύγκρουσης παρέχει στοιχεία ότι η Ρωσία προμήθευσε όπλα και στις δύο πλευρές, αν και το Αζερμπαϊτζάν ισχυρίστηκε ότι έλαβε βοήθεια από την Τουρκία.

Τρέχουσα κατάσταση

Στον σύγχρονο κόσμο, το πρόβλημα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ δεν έχει λυθεί. Παρά το γεγονός ότι τόσο το CSCE, το ΝΑΤΟ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αποφασίσει στην ημερήσια διάταξη για την επίλυση του προβλήματος στη δημοκρατία, δεν υπάρχει μυρωδιά συμφιλίωσης εδώ.

Οι αρχηγοί κρατών που το ζητούννα κατανοήσουμε ο ένας τον άλλον. Και δεδομένου ότι κανείς δεν κάνει παραχωρήσεις, το πρόβλημα παραμένει και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, μια σύγκρουση στην οποία δεν υπάρχει ακόμη, όχι, και μάλιστα προκαλεί αιματοχυσία, ανήκει επίσημα στο Αζερμπαϊτζάν. Πρόσφατα, ο επικεφαλής της κοινότητας του Αζερμπαϊτζάν του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Μπαϊράμ Σαφάροφ, ανέφερε ότι οι Αρμένιοι μπορούν να ζήσουν σε αυτήν την περιοχή μόνο εάν αποδέχονται την τοπική ιθαγένεια. Και όσοι αρνούνται να τον δεχτούν πρέπει να φύγουν αμέσως από την περιοχή.