Wprowadzono karty diagnostyczne według federalnych standardów edukacyjnychpo modernizacji edukacji przedszkolnej. Prowadzone są przez nauczyciela dla każdego dziecka od momentu, gdy wchodzi do przedszkola i do ukończenia szkoły.
Karta diagnostyczna GEF służy do rozliczaniaindywidualne osiągnięcia dziecka. Jego wyniki są wykorzystywane do tworzenia osobistej trajektorii edukacyjnej przedszkolaka, aby znaleźć sposób rozwiązania problemów związanych z rozwojem dziecka.
Karty diagnostyczne w GEF DOWpedagog co najmniej dwa razy w roku. We wrześniu tego roku nauczyciel planuje indywidualny rozwój każdego ucznia w niektórych obszarach edukacyjnych. W maju porównuje poziom podstawowy i wyniki. Wśród powszechnych metod stosowanych w takiej diagnostyce wyróżnia się kwestionariusze. W celu przeprowadzenia obserwacji pedagog musi posiadać informacje na temat wskaźników stosowanych do scharakteryzowania umiejętności dzieci w wieku przedszkolnym w każdej dziedzinie edukacji.
Karta diagnostyczna GEF jest wypełniana na podstawieosobista droga rozwoju dziecka, odzwierciedla jego rozwój osobisty, systematyzuje wyniki pośrednie i końcowe. Podstawowe wymagania dotyczące poziomu szkolenia dzieci w przedszkolnych placówkach oświatowych są wskazane w nowych standardach; są one wytycznymi do pracy. Aby zorganizować swoją działalność pedagogiczną, poprawnie wypełnić karty diagnostyczne w przedszkolnej placówce edukacyjnej zgodnie z federalnym stanowym standardem edukacyjnym, nauczyciel używa specjalnych tabel. Wskazują wszystkie obszary edukacyjne, których dziecko musi się nauczyć na pewnym etapie rozwoju, odnotowuje się planowane wyniki.
Karty diagnostyczne w przedszkolnej placówce edukacyjnej GEF sugerują wyraźne wskazanie wszystkich umiejętności, które przedszkolak powinien opanować.
W obszarze mowy zakłada się:
Karta diagnostyczna dziecka obejmuje ocenę kształtowania się takich umiejętności i zdolności za pomocą trzypunktowego systemu. Następnie określa się średni wynik, który podaje się w tabeli.
Procedura prowadzenia pedagogicznegodiagnostyka na różne sposoby, w zależności od kierunków programu, cech dziecka. W każdym razie mapa powinna odzwierciedlać różne rodzaje aktywności: zabawę, ruch, wizualną, intelektualną. Zalecenia FSES zawierają przykłady tworzenia sytuacji problemowych, za pomocą których można przeanalizować umiejętności, które posiada przedszkolak. Takie przykłady nie są jeszcze oferowane dla wszystkich dziedzin edukacyjnych, więc wychowawcy są zmuszeni do samodzielnego opracowania metod obserwacji swoich podopiecznych w celu wypełnienia tabel diagnostycznych. Wśród wymagań do takiej diagnozy zauważamy, że badanie powinno być przeprowadzone w warunkach naturalnych dla dziecka, niedozwolone jest stosowanie specjalnych zadań testowych do analizy umiejętności przyszłego ucznia. Nauczyciel ściśle współpracuje z psychologiem dziecięcym, aby wyeliminować sytuacje stresujące, które mogłyby negatywnie wpłynąć na stan psychiczny przedszkolaka, w jakiś sposób go zdenerwować.
