Japońscy fani gotowania nie tylko kochająjedz jej potrawy, często sami je gotują, starając się ściśle przestrzegać składu i zasad gotowania lub, przeciwnie, wprowadzić swoją wizję do przepisu. Na szczęście teraz nie jest trudno kupić składniki tego samego sushi. Jednak ci, którzy właśnie odważyli się odtworzyć swoje ulubione danie po raz pierwszy, czasami mają trudności z powodu niejasności terminologicznej lub braku jakichkolwiek składników. Najczęściej nowicjusz gotuje „potknąć się”, gdy zaczyna szukać octu mirin. Sake o tej samej nazwie lub wino o tej samej nazwie może stać na półce, a szef kuchni amator ma wątpliwości: czy jest to składnik, którego potrzebuje?
Mówiąc ściślej, powiedz „ocet mirin”absolutnie źle. Zarówno zgodnie z przeznaczeniem, jak i metodą produkcji Mirin jest jednak winem najczęściej wytwarzanym z ryżu. Dawno, dawno temu był to lekki, „damski” podgatunek sake. Dziś od ponad dwustu lat nie jest używany jako napój i jest przyprawą. Wino nadal zawiera pewien procent alkoholu, ale proces fermentacji nie przechodzi w pewną siłę, ale tylko do pożądanego poziomu słodyczy. Na zewnątrz ocet Mirin wygląda jak złoty syrop i jest jednym z trzech głównych składników kuchni japońskiej. Wraz z nim stosuje się jeszcze dashi (bulion rybny) i znany sos sojowy.
Trzy gatunki są wytwarzane i stosowane w Japonii.przyprawy. Khon Mirin to stary, tradycyjny sos winny. Jest wystarczająco silny, co do zasady może być używany jako napój alkoholowy (choć nigdy nie spotkałby Japończyków). Kolejnym podgatunkiem jest sio mirin. To słone wino, praktycznie wolne od alkoholu. Smak różni się znacznie od pierwszego, ponieważ naprawdę zawiera sól. Nowe podgatunki to syn mirin. Można powiedzieć, że ogólnie jest to bezalkoholowy, 1% nie jest fortecą. Ale jego smak jest identyczny z klasycznym octem Mirin.
Bez tego praktycznie nic nie da się ugotować,miałby smak typowy dla kuchni Krainy Wschodzącego Słońca. Sos Mirin (ocet) bierze udział w prawie wszystkich tradycyjnych japońskich potrawach. Gotuje się z nim ryby i mięso, dodaje się je do zup. Przeciery owocowe zawierają również kilka kropel gotowanego wina. Sos ten służy również do nadania deserom błyszczącej powierzchni. Oczywiście najbardziej znanym kierunkiem, w którym stosuje się sos ryżowy Mirin, jest sushi i bułki. Jednocześnie niewiele osób wie, że niektóre odmiany tofu również nie mogą się bez tego obejść. Słynny sos teriyaki składa się prawie w połowie z mirinu: to i sos sojowy są przyjmowane w równych ilościach i są uzupełnione imbirem i cukrem.
Z całym bogactwem japońskich składnikówPółki supermarketów nie zawsze są w stanie znaleźć niezbędne. A jak wymienić mirin w tym przypadku? Większość ludzi uważa, że ocet winny można rozcieńczyć wodą, a danie nie straci niczego w smaku. To jest błąd! Ludzie mylą mirin (słodkie wino) z mitsukanem - kwaśnym octem ryżowym. Oczywiście zwykły ocet nie zapewni gotowego dania niezbędnego słodkiego akcentu. Bardziej doświadczeni szefowie kuchni, fani sushi, radzą wziąć suchą białą sherry pod nieobecność mirin. Biorąc pod uwagę, że siła wina jest znacznie wyższa niż w przypadku Mirin, należy go przyjmować w mniejszych ilościach. Jeśli nie podoba ci się smak sherry (na przykład wydaje się zbyt słodki lub cierpki), możesz rozcieńczyć go kilkoma kroplami octu. Ale należy to zrobić ostrożnie, aby nie przesadzić z kwaśnością.
Ogólnie rzecz biorąc, nie zniechęcaj się, jeśli brakuje jakiegoś komponentu. Możesz eksperymentować i wymyślić swój własny zamiennik.
