Nino Chakvetadze (1971) urodził się i mieszka w Tbilisi.Ukończyła Akademię Sztuk w Tbilisi. Od 1997 - członek Związku Artystów Gruzji. Jej praca jest głęboko osobista. Wpływa jednak na uczucia każdej osoby, która ogląda dzieło Nino Chakvetadze, którego obrazy opowiadają o dobroci i dzieciństwie.
Nieunikniona czułość
Dopiero w 2011 roku Nino Chakvetadze znalazła własny temat.Zaczęła pisać o tym, co najbliższe jej duszy: chłopcy i dziewczęta, dziadkowie, którzy są także dziećmi na swój sposób, ponieważ bez nas są bezradni, silni i serdeczni. Nino Chakvetadze maluje obraz swoim sercem i duszą, dlatego niezmiennie wywołują nostalgiczne uczucia, pragnienie ochrony i ochrony dziecka i starca przed przeciwnościami, ciepłem i pieszczotą, zobacz uśmiech na jego smutnej twarzy.
Patrzą na stare, mądre twarze dziadkówdziecko śpiące spokojnie. Nie wie, ile burz życiowych będzie musiał znieść, a starsza para, która razem przeszła więcej niż jeden codzienny test, wie, że jego los może się okazać, jak chce, i dlatego są tacy smutni. Mimowolnie oczekujesz, że wejdą młodzi rodzice, podniosą dziecko i pocałują osoby starsze, a uśmiechy będą bawiły się na twarzach wszystkich. W międzyczasie wszystkie dźwięki są stłumione, ciche, trochę senne. Aksamit sukni starej kobiety, najdelikatniejszy koronkowy kołnierz, śnieżnobiałe włosy i wielkie oczy starszych małżonków przykuwają uwagę widza i spokój dziecka - do delikatnej i smutnej koncentracji dwóch starszych mężczyzn na nim.
Zarówno deszcz, jak i śnieg
Jak mało słońca pisze Nino Chakvetadze, obrazywypełnione mgłą, mgłą, mżącym deszczem, dużymi płatkami śniegu. Wszystko jest pod czarnymi parasolami, co dodatkowo zwiększa poczucie smutku, które lśni w oczach samotnego dziecka lub szczeniaka wśród spacerujących ludzi. Na płótnie jest zła pogoda. Pada deszcz Wszystko jest zaostrzone stłumionymi tonami fioletowo-bagiennymi.
Daleko, plecami do widzapostać dobrego starca pochylonego przez czas i lata. Jest z pewnością uprzejmy, zdolny do empatii i pomocy jeszcze bardziej bezradny niż on sam. Co przedstawił tu Nino Chakvetadze? Zdjęcia reakcji i bezinteresowności, troski o tych pozostawionych na łaskę złego losu: jej bohater podarował parasol bezradnemu małemu białemu szczeniakowi, a on sam poszedł zmoknąć w deszczu. Dzieciak jest przynajmniej trochę osłonięty przed ulewnym deszczem i nie może pojąć swojego szczęścia. Jest w stanie ignorancji. Zakłopotanie jest napisane na twarzy. Nigdy nie spotkał się z taką postawą. Którzy ludzie będą w stanie powtórzyć taki czyn?
Autoportret na drzewie
W dzieciństwie, jak mówi sama Nino, kochaławspinać się na drzewa. Zdjęcia gruzińskiego artysty Nino Chakvetadze często pokazują dzieci w tej pozycji. W pobliżu jej domu rosło drzewo figowe. Uwielbiała siedzieć na jej gałęziach. Cały świat stał się dla niej równy: mały, wygodny.
Zdjęcia Nino Chakvetadze (zdjęcie przesłaneoto jedna z najbardziej lubianych prac wiszących w jej domu) - do pewnego stopnia jest to portret jej dzieciństwa. Dziewczyna siedząca na grubej gałęzi jest sobą. Mały Nino ze smutkiem żegna lato. Ostatnie kilka czerwonych liści pozostało na drzewie, nadchodzi zima. Ogólnie obrazy artysty Chakvetadze Nino są uogólnieniami.
O pracy artysty
Heroes of Nino to urocze dzieci i cudowni starzy ludzie.Wszystko z wielkimi oczami, dzięki którym możesz określić, jaki rodzaj osoby jest przed nami. W Gruzji dżem produkowany jest z orzechów. Kiedy dziecko ma duże ciemne oczy, zawsze mówi mu, że wygląda jak dżem orzechowy. Dzieci o takich oczach są zawsze miłe i bardzo przyjemne. Ręka artystki jest rozpoznawalna, a wśród imitacji, a teraz jest ich wiele, natychmiast rozpoznasz jej twórczość.
Szczerość, życzliwość, lekki smutek - wszystko tocharakteryzuje Nino Chakvetadze, którego obrazy są nostalgią za szczęśliwym dzieciństwem, które miała. Na zawsze pozostawił po sobie wspaniały ślad w jej życiu. Coraz bardziej oddalając się od niego z wiekiem, Nino Chakvetadze pisze obrazy, marząc o zwróceniu niemożliwego. Ona nie chce go zostawić. Publiczność wpada w krąg jej szczerych, bajkowych uczuć. Prawdą dla artysty jest życzliwość i radość komunikowania się z bliskimi. Często ludzie w jej ponurych postaciach na obrazach rozpoznają się i piszą do niej o tym. Dzieci, wydarzenia na ulicy i niezwykle piękne stare drzwi Tbilisi inspirują nowe prace. W pracach Nino często pada deszcz lub śnieg, ponieważ ona sama je kocha, a także romantyczna nuta, którą przynoszą ze sobą na płótno. Zdjęcia są często zapisywane do spokojnej muzyki Chopina lub Gii Kancheli. Muzyka i cisza tworzą szczególny twórczy nastrój, który może zmienić wcześniej opracowane dzieło.
Jak nazwać nową pracę
W zależności od obrazu świat jest dogłębnieNino Chakvetadze odkryła na nowo dzieciństwo i czyste emocje. Zdjęcia z imionami mówią prawdę: „Piłka”, „Wieczorem”, „Babcia”, „Zabawa w chowanego”, „Na poranek”, „Przyjaciele”, „Smutek”, „Anioły”, „Artysta”, „Prawdziwi przyjaciele”, „Ukrył się ”,„ Przyjazny spacer ”,„ Na ulicy ”,„ Przygody ”,„ Sen ”,„ Święta ”,„ Pierwsza miłość ”,„ Opowieść na dobranoc ”,„ Dzień jesieni ”,„ Czekanie ”.
„Piłka”
Na skraju wzgórza, pokrytego kwiatami i trawą, stoi trzech uroczych bohaterów: dziewczynka, mały chłopiec i szczeniak. Stoją na tle błękitnego nieba, które zajmuje dwie trzecie płótna.
Kwiaty nadal kwitną, ale na zewnątrz jest chłodno.Dzieci są ubrane jesienią i trzymają się za ręce. Mają ciepłe płaszcze i czapki, chłopiec ma związany szalik, a na smyczy trzyma ich wiernego małego przyjaciela. Wszyscy trzej nierozerwalnie patrzą na białą półprzezroczystą kulę, którą wypuścili, i wzbił się w niebo. „Gdzie on poleci?” - o tym myślała ta trójca. Wypuścili piłkę dla szczęścia i życzą, żeby ją znalazł. Wydawałoby się, jak mała jest piłka, ale ile to znaczy dla dzieci. W przyszłości nauczą się dawać wolność tym, którzy jej potrzebują. W końcu wszystko zaczyna się od małego. Dla nich jest to pierwszy krok w rozstaniu z ukochaną osobą. Są aniołami bez skrzydeł, ale Nino ma innych aniołów.
Nino Chakvetadze, obrazy: anioły
Skąd anioły przybyły na obrazy Nino Chakvetadze? Zeszli z drzew noworocznych, czy zostali wśród nas? A może pochodzą ze snów?
Ponadto musimy pamiętać, że każdy z nas majego anioł siedzi na ramieniu i cierpi, gdy robimy coś złego, i raduje się, gdy robimy dobre uczynki, zwłaszcza pomagając komuś. Jej anioły to tylko dzieci z przymocowanymi skrzydłami. Chcą też ze wszystkimi grać w śnieżki, jeździć na sankach, majstrować ze szczeniakami, ale zawsze są sami i dlatego są smutne. Wiedzą, jak cieszyć się czyjąś radością i zasmucać czyjegoś smutku. Nino nagrodził ich umiejętnością empatii, szybkości reakcji i bezinteresowności. Patrząc na nie, widz cieszy się z możliwości pomocy innym ludziom, odczuwając pełnię istnienia.
Dotykanie i naiwność to dar Nino dla widza, który już stał się nieco zahartowany. Traktuje z uprzejmością, serdecznym i przyjaznym usposobieniem ukrytym w swoich pracach.
