Unikalny zasięg pokojowego atomuto flota lodołamaczy. Jego niezaprzeczalna zaleta została udowodniona w trudnych warunkach polarnych rosyjskiej Arktyki. W ostatnich latach rząd podjął kurs mający na celu ustanowienie przewagi taktycznej i strategicznej na wodach Oceanu Północnego. Wzmocnienie pozycji Szlaku Morza Północnego, doprowadzenie go do pozycji konkurencyjnej z Kanałem Sueskim to nie tylko szansa, ale także obowiązek naszych lodołamaczy. Rozwój pól przybrzeżnych w Arktyce dyktuje nowe warunki rozwoju rosyjskiej bazy lodołamaczy. Cztery działające lodołamacze napędzane energią jądrową, jeden kontenerowiec napędzany energią jądrową i dwa lodołamacze z projektu 2220 Arctic, uruchomionego już w Baltic Shipbuilding Plant, są jedyną flotą lodołamaczy na świecie, która zazdrości już naszym sąsiadom na wybrzeżu arktycznym. I umieszcza na imprezie czek i mat-matę o dominację na wodach północnych. Działające lodołamacze napędzane energią jądrową Vaigach i Taimyr są głównymi jednostkami tej flotylli.
Według niektórych szacunków w rosyjskiej części Arktykiokoło 40% światowych zasobów ropy i gazu jest zlokalizowanych. Platforma morska na morzu Pechora (Prirazlomnaya) jest już dziś gotowa na podniesienie wskaźników produkcji ropy do 400 tysięcy ton. Szlak Morza Północnego jest o 20 dni krótszy niż egipski (17 dni w porównaniu do 37), co otwiera rynki energii na Pacyfiku dla naszych nośników energii. Ponadto nowoczesne pociski międzykontynentalne wystrzeliwane z neutralnych wód Arktyki dotrą do naszej stolicy za piętnaście minut. Biorąc pod uwagę te fakty i roszczenia sąsiadów do złóż minerałów, Rosja musiała być w pełni wyposażona, aby bronić swoich interesów w tej strefie. To tutaj Vaigach, lodołamacze Taimyr z lodołamaczem i kontenerowiec Sevmorput zapewnią naszemu krajowi niezbędne korzyści.
Krajowa flota lodołamaczy zaczyna się odpierwszy lodołamacz napędzany energią jądrową „Lenin”, który został oddany do użytku 03.12.1959. Od tego czasu Szlak Morza Północnego zyskał znaczenie krajowej północnej arterii transportowej. Całoroczna nawigacja wzdłuż tej ścieżki została otwarta w 1975 r. Lodołamaczem napędzanym energią jądrową w Arktyce. Utworzenie kompleksu przemysłowego w Norilsku, całorocznym porcie Dudinka, uzasadniało rozwój przełomowej żeglugi w Rosji.
Historycznie Rosja zawsze dużo zamawiałaróżne lodołamacze - para i olej napędowy. Obecnie w strefie arktycznej działa 39 statków o różnej pojemności. Ale atomowe potwory z lodowych otwartych przestrzeni są drogie i nigdy nie było ich wielu. Lista królów Północy nie zajmie dużo miejsca.
Wszystkie nasze lodołamacze zostały zaprojektowane w celu zapewnienia przewagi kraju na wodach arktycznych, gdy rozpocznie się sezon lodowy. Ale zakres zadań dla lodołamaczy jest szerszy:
Radziecki projekt 10580 - to dwa statki - ołówo tej samej nazwie i seryjnym lodołamaczu lodowym Vaigach - z kadłubami zbudowanymi w stoczni Vyartsilya Marine Technics (Helsinki, Finlandia) w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Zastosowano sowiecką stal, reaktor KLT-40M był również sowiecki. Sprzęt został zainstalowany w Baltic Shipbuilding Plant (Leningrad). Lodołamacze z tej serii są gotowe do pracy w temperaturach do minus 50 stopni Celsjusza, mają obniżony ciąg. To pozwala im pracować u ujścia rzek północnych. Obiekt reaktora pozwala lodołamaczowi nuklearnemu Vaigach rozwinąć maksymalną prędkość 2 węzłów podczas przechodzenia przez lód o grubości 1,78 metra. Jedno reaktorowy zakład ma moc 50 koni mechanicznych.
Lodołamacz lodowy Vaigach, seryjny lodołamaczProjekt ma nieco więcej ulepszonych cech niż główny. Nazwa statku pochodzi od lodołamacza o tej samej nazwie z XX wieku, który rozbił się w Zatoce Jenisejskiej (1918). Lodołamacz Vaigach z napędem jądrowym (jego portem macierzystym jest Murmańsk) został oddany do użytku w 1990 roku i natychmiast rozpoczął pracę. Długość kadłuba wynosi 151,8 metra, a szerokość 29,2 metra. Zanurzenie jest niskie - 8,1 metra. Instalacja nuklearna to jednoreaktorowy KLT-40M o mocy 171 MW, elektrownia - dwa turbogeneratory. Lodołamacz mija lód o grubości 1,77 metra i może przedostać się do ujść rzek wpływających do Oceanu Arktycznego. Ma wyporność około 21 ton mocy na wałach o mocy 35,5 MW, a trzy śmigła zapewniają lodołamacz z prędkością otwartej wody 18,5 węzłów. Autonomia lodołamacza Vaigach wynosi 7,5 miesiąca. Załoga to 100 osób.
Pożar na pokładzie w grudniu 2011 rlodołamacz, który zabił dwie osoby, okazał się wyznacznikiem ogólnego bezpieczeństwa obiektu jądrowego. Pożar nastąpił w części mieszkalnej, przyczyną było przeciążenie sieci i pożar jednostki systemowej komputera. Pożar został szybko ugaszony działaniami załogi. Rozwój sytuacji awaryjnej odbywał się według najgorszego scenariusza założonego w projekcie technologicznym: przy silnym zadymieniu i szybkim rozprzestrzenianiu się ognia po statku. Na podstawie wyników audytu międzyresortowego stwierdzono, że załoga statku o napędzie atomowym jest gotowa na sytuacje awaryjne, a bezpieczeństwo reaktora jądrowego spełnia wszelkie wymagania międzynarodowe. Działania kapitana I stopnia Wasilija Gołochwastowa i innych członków załogi były adekwatne i docenione przez rosyjski rząd. Za odwagę wykazaną w gaszeniu ognia górnik wydziału atomowego Pavel Bozhuev został pośmiertnie odznaczony Orderem Odwagi w 2014 roku. Doświadczenie wyeliminowania tej nienormalnej sytuacji zostało wykorzystane przy opracowywaniu warunków technicznych dla nowych projektów lodołamaczy.
To właśnie „Wajgacz” w grudniu 2015 roku założyłrekord prędkości dla ostatniego przejścia z Przylądka Dezhnev wzdłuż Północnej Drogi Morskiej na wyspę Bely. Dystans 2250 mil pokonał w 185 godzin. Średnia prędkość statku o napędzie atomowym wynosiła 12,5 węzła. Jak dotąd nikt nie pobił tego rekordu i jest zdecydowanie za wcześnie na odpisywanie wciąż napędzanego atomem lodołamacza Vaigach.
Ukończono w kwietniu 2017 r. Pod kierownictwemprojektant reaktorów SA „Biuro Projektowe im I.I. Afrikantov ”(Niżny Nowogród) zakończyły się sukcesem prace nad wydłużeniem żywotności reaktora lodołamacza o napędzie atomowym„ Vaigach ”. Po raz pierwszy żywotność reaktora wydłużyła się z 175 000 do 200 000 godzin. Teraz lodołamacz będzie służył do 2022 roku. Vaigach, który przeszedł planowe naprawy w porcie w Murmańsku, ponownie znalazł się w szeregach potworów z lodowych połaci. Ta sama procedura czeka na lodołamacz o napędzie atomowym Taimyr, główny statek projektu. Federalne Przedsiębiorstwo Unitarne „Atomflot” spodziewa się do końca tego roku całkowitego zlikwidowania tzw. „Przerwy lodowej” w żegludze północnej i rozpoczęcia całorocznego pilotażu statków przy pomocy budowanych lodołamaczy Projektu 2220 „Arktika”, z których pierwszy (lodołamacz atomowy „Arktika”) jest już stoi w porcie w Murmańsku.
O tym wyjątkowym warto powiedzieć kilka słówstatek lodowych połaci, odziedziczony po Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i mający trudny los, ale szczęśliwie kończący się. Został założony w 1984 roku, a zapasy kerczańskiego zakładu „Zaliv” opuścił w 1988 roku. Zaskakujący potwór wielkości pięciopiętrowego budynku (wysokość -18 metrów), prędkość na otwartej wodzie wynosząca 20 węzłów i zdolność do łamania lodu o grubości do jednego metra przy wyporności 62 ton, w pierwszych latach swojego życia wykonywał przyjazne loty do Wietnamu, Korei, Chińskiej Republiki Ludowej i Arabii Saudyjskiej. Arabia. Dopiero w 1993 roku statek zobaczył północny lód, kiedy zaczął pracować na trasie Murmańsk - port Dudinka Północnej Drogi Morskiej. W latach 2007-2012 statek pozostawał bezczynny z powodu braku środków na zakup paliwa, dlatego zdecydowano o wyłączeniu reaktora jądrowego i wykreśleniu go z rejestru statków. Statek czekał na złomowanie. Ale w 2013 roku zdecydowano się na przywrócenie lodołamacza transportowego Sevmorput, aw 2015 roku lżejszy przewoźnik wrócił na wody Arktyki. Tak więc statek powrócił do życia, mogąc zabrać na pokład 47 trzystutonowych płaskodennych baz kontenerowych (zapalniczek).
Czekam na ultranowoczesne lodołamacze atomoweProjekt 2220 „Arktika” i projekt LK-110Ya „Leader” jednotonowy robotnik niskosadowy „Taimyr” i „Vaygach” kontynuują podbój lodowych grzbietów akwenów Arktyki. Uratowanie około 250 statków z Zatoki Fińskiej z niewoli lodowej w miesiącach zimowych 2011 r. Jest znaczącym, ale nie jedynym głośnym zwycięstwem statku o napędzie atomowym Vaigach. Podczas gdy ultranowoczesne potwory z lodowych wód są dobierane, ich mniejsi, ale pracowici bracia kontynuują swoją surową obserwację w wodach Oceanu Arktycznego, zapewniając nieprzerwany rozwój surowej i obiecującej Arktyki.
