Charakterystyczne dla filozofii współczesności możestreścić w następujący sposób. Ta era rozwoju myśli ludzkiej uzasadniła rewolucję naukową i przygotowała Oświecenie. Dość często w literaturze pojawia się stwierdzenie, że w tym okresie rozwijano metody wiedzy naukowej, a mianowicie empiryzm, który głosił priorytet doświadczenia opartego na uczuciach, oraz racjonalizm, który bronił idei rozumu jako nosiciela prawdy. Jednak jedno i drugie podejście uważało matematykę i jej metody za idealne dla każdej nauki. Cechy filozofii New Age w tym względzie można rozpatrywać na przykładzie Francisa Bacona i Rene Descartesa.
Angielski filozof wierzył, że człowiekumysł jest tak „zaśmiecony” rodzajem „bożków”, które uniemożliwiają mu postrzeganie prawdziwych rzeczy, że wzniósł doświadczenie i bezpośrednie badanie natury do absolutnego. Tylko to, według Bacona, może prowadzić do autonomii i niezależności badacza, a także do nowych odkryć. Dlatego indukcja eksperymentalna jest jedyną drogą do prawdy. Rzeczywiście, ten ostatni, z punktu widzenia myśliciela, nie jest córką autorytetów, ale epoką. Bacon był jednym ze słynnych teoretyków, od których rozpoczęła się New Age. Filozofia jego współczesnych Kartezjusza opierała się na innych zasadach. Był zwolennikiem dedukcji i rozumu jako kryterium prawdy. Zgodził się, że należy wątpić w wszystko, ale uważał, że myślenie jest jedynym sposobem na odróżnienie błędu od prawdy. Konieczne jest jedynie przestrzeganie jasnego i określonego porządku logicznego i przechodzenie od prostych rzeczy do bardziej złożonych. Ale oprócz tych myślicieli, era ta jest interesująca pod kilkoma innymi nazwiskami.
Myśliciel ten zaproponował kompromis międzyteorie Kartezjusza i Bacona. Zgodził się z tym ostatnim, że tylko doświadczenie może być źródłem pomysłów. Ale pod tym terminem rozumiał nie tylko zewnętrzne odczucia, ale także wewnętrzne refleksje. To znaczy myślenie też. Ponieważ sam człowiek jest rodzajem „czystej kartki”, na której doświadczenie rysuje określone obrazy, te obrazy lub cechy mogą być również źródłem wiedzy. Ale można to powiedzieć tylko o najważniejszych pomysłach. Bardziej złożone pojęcia, takie jak „Bóg” czy „dobro”, są połączeniem pojęć prostych. Ponadto, jak sądził myśliciel, jesteśmy tak ułożeni, że niektóre cechy, które postrzegamy, są obiektywne i odpowiadają rzeczywistości, podczas gdy inne odzwierciedlają specyfikę działania rzeczy na zmysły i mogą nas oszukać.
Kolejną cechą opisywanego czasu jestpojawienie się agnostycyzmu i sceptycyzmu. Oba te kierunki są związane z Davidem Hume'em, który wolał nie kierować się wysokimi prawdami, ale zdrowym rozsądkiem. „Jaki pożytek z mówienia o Byciu” - pomyślał - „lepiej pomyśleć o czymś praktycznym”. Dlatego matematyka jest najbardziej wiarygodną wiedzą, można to logicznie udowodnić. To było tak, jakby cały Nowy Czas był skoncentrowany na tej idei. Filozofia Hume'a prowadzi go do wniosku, że wszelka inna wiedza, nawet pochodząca z doświadczenia, jest tylko naszymi założeniami i może mieć wyłącznie charakter probabilistyczny. Wszystkie nauki wychodzą z założenia, że każde działanie ma przyczynę, ale nie zawsze jest możliwe jego zrozumienie. Nie możemy być pewni, czy nasza wiedza o wszechświecie i jego porządku jest poprawna. Ale niektóre pomysły są bardzo przydatne, ponieważ można je zastosować w praktyce.
