Dźwięk „p” jest zasłużenie uważany za najbardziejniewymowny po rosyjsku. I dla wielu dzieci jest „zbyt twardy”. Jeśli dziecko nie wypowiada jeszcze tego dźwięku w wieku 4 lat, jest to uważane za normę. Ale jeśli nie zostanie to zaobserwowane nawet w wieku 6 lat, lepiej skontaktować się z logopedą lub rozpocząć samodzielną naukę w domu.
Typowe zaburzenia wymowy:
- dźwięk jest całkowicie pomijany;
- zamiast „p” jest wymawiane, na przykład „l” lub „y”;
- dźwięk jest nieco złagodzony tam, gdzie powinien być wyraźnie wymawiany;
- dźwięk jest wymawiany z pewnymi zniekształceniami.
Główne przyczyny nieprawidłowej wymowy „r”:
- naruszenie narządów mowy;
- za mało wędzidełka języka;
- upośledzenie słuchu;
- naruszenie oddychania mowy.
Należy rozumieć, że wytwarzanie dźwięku „p” nie obejmuje zwykłej imitacji różnych dudniących dźwięków, ale specjalne ćwiczenia przygotowawcze. Rozważ je.
- Dziecko uśmiecha się w taki sposób, aby dolne i górne zęby były wyraźnie widoczne.
- Język jakby „przykleja się” do nieba, a usta są szeroko otwarte. Dzieciak powinien zamknąć i otworzyć usta na kilka sekund z rzędu.
- Dziecko uśmiecha się, otwierając usta. Język unosi się za zęby górnej szczęki i wymawia długie „z”.
- Niech produkcja dźwięku „p” zmieni się w pewnągra. Poproś dziecko, aby wyobraziło sobie, że właśnie skosztował pysznego dżemu i zabrudził usta. Teraz, przesuwając język od góry do dołu, musisz ostrożnie polizać górną wargę.
- Bez otwierania ust dziecko wsuwa język między zęby i wargi, jakby mył zęby.
Ćwiczenia te wzmacniają jedynie aparat mowy. Muszą być przeprowadzane regularnie, ustawienie „p” powinno iść w parze z nimi.
Ustawienia dźwięku
- Usta dziecka są rozciągnięte w uśmiechu, usta są trochęuchylony, język dociśnięty do pęcherzyków płucnych. Poproś dziecko, aby spróbowało wydać dźwięk „dzz”. Oczywiście na początku niewiele się okaże, ale z biegiem czasu będzie mocno naciskał język, w wyniku czego uzyskamy wyraźne „r”.
- Usta są otwarte. Podczas wydechu wymawiane jest długie „ddd”, a ponadto szybko. Zobacz dokładnie, jak robi to dziecko. Jego język musi być koniecznie zamknięty dziąsłami górnych siekaczy.
- Ustawienie dźwięku „r” jest dość powszechnemetoda mechaniczna. W takim przypadku głowa dziecka spoczywa na kolanach osoby dorosłej. Dziecko „wysysa” język do nieba. Musisz przycisnąć brzegi języka do podniebienia kciukiem i palcem wskazującym. Robiąc to, niech dziecko mocno wydmuchuje powietrze. Jeśli wszystkie warunki są spełnione, to dosłownie natychmiast pojawia się odpowiednia wibracja i uzyskuje się wyraźny dźwięk „r”.
A przy ustawieniu dźwięk "p" doprowadzi dopozytywne wyniki, a dziecko zacznie to wyraźnie wymawiać, konieczne jest przejście do automatyzacji wymowy. Oczywiście ta praca jest żmudna: najpierw dźwięk utrwalany jest w osobnych sylabach, a następnie - w słowach i spójnych zdaniach. Pracuj ciężko ze swoim dzieckiem, a wkrótce w Twoim domu pojawi się prawdziwy tygrys. O sukcesie zajęć decyduje charakterystyka i charakter dziecka. Ktoś szybciej opanowuje materiał, a pozytywny wynik jest natychmiast zauważalny, ktoś wolniej.
Jeśli nie zauważysz żadnej dynamiki, może tu pomóc tylko logopeda. W takim przypadku ustawienie dźwięku „p” powinno odbywać się pod nadzorem specjalisty.
